Modacýlarýn iþi, sadece insanlarýn dýþ görünümünü, giysilerini düzenlemek mi? Defileler düzenleyip Tuba Özay’ýn üzerinde yaz kreasyonlarýný, Deniz Akkaya’nýn üzerinde þeffaf bluzlarý, Selin Toktay’ýn üzerinde transparan etekleri, Tülin Þahin’in üzerinde bikinileri, yokinileri sergilemek mi modacýlarýn tek iþi?

Bence modacýlar, insanýn beynini de güzelleþtirmekle yükümlüdür. Tabi beyin güzelleþtirici modacýlar, esas itibariyle öðretmenlerdir, ailedir, kitaplardýr, toplumdur ama; bu güzelleþtirmeleri de sergileyip beyin defileleri düzenlemek lâzým. Gerçi, insanlar toplumdaki davranýþlarýyla, konuþmalarýyla, yaþantýlarýyla zaten hep bir defilenin içindeler ama; hangi beyinin güzel olduðunu oturup bir jüri halinde deðerlendirip, en iyisini ortaya çýkartmadýðýmýz için çoðunlukla insanlar hakkýnda yanýlýyor, hak etmediði halde bazen insanlara deðer veriyor, bazý iyi deðerleri gerilerde býrakýyoruz.

Dinlemek, konuþmak ve beynin arkasýndaki gerçek niyetler...

Biz sadece insanlarýn söylediklerine bakýp not veriyoruz. Oysa þahsen beni iki þey çileden çýkarýyor; konuþulacak yerde susmak, susulacak yerde konuþmak… Bu susanlarýn beyinlerinde nelerin var olduðunu bilmediðimiz için; sadece iyi laf eden ve aslýnda söylediklerine kendisi de inanmayan kiþileri, beynindekileri aynen yansýtanlarý ayýrmakta zorlanýyoruz.

Zorlanýyoruz çünkü; hepimizde ikiþer kulak olmasýna karþýn, bu kulaðý deðiþik biçimlerde, deðiþik amaçlarla kullanýyoruz. Bazýlarýmýz sadece duymak için ihtiyaç duyuyoruz kulaklara, bazýlarýmýz dinlemek için… Bazýlarýmýz da sadece gözlük takmak için kullanýyoruz o iki kulaðý.

Kulak böyle kullanýlýyor da, insanlar dillerini yerinde, gereðince, beyninin inandýðý gibi mi kullanýyor? Maalesef piyasadaki diller, kulaktan daha beter.
Ortalýk Kel Ali’nin baðýna dönmüþ. Konuþan konuþana, daha doðrusu atan atana…

Çeþitli cenahlardan anlamlý, anlamsýz laflar atýlýyor ortaya. Tabi herkesin bir hesabý var. Lakin bu atýlan laflar, ortalýðý karýþtýrmaktan, gerginleþtirmekten, huzuru bozmaktan baþka iþe yaramýyor. Hatta öylesine çirkin noktalara ulaþýyor ki, insanlarýn özel yaþamlarýna hakarete varacak kadar iðrençleþiyor. Kiþilerin özel yaþamýnýn kutsallýðý, dokunulmazlýðý hiçe sayýlýp, muhatap kiþilerle birlikte ilgili-ilgisiz bir çok insanýn rencide olmasý, aile yaþamlarýnýn olumsuz etkilenmesi en küçük biçimde dikkate bile alýnmýyor. Çeliþkilerde, tartýþmalarda “belden aþaðý vurulmamasý” gerektiði bilinci oluþmadýðý için, “dil”in beyin kontrolü dýþýnda kullanýlmasýndan medet umuluyor.

Böyle olunca da, beyin modacýlarýna büyük görevler düþüyor. Beyinden nelerin geçip de, dile nelerin yansýdýðýný; ya da beyinden neler geçmesine raðmen dile hiçbir þeyin yansýmadýðýna sýk sýk tanýk olduðumuz bir süreçten geçiyoruz. Onun için de acilen bir beyin defilesi düzenleyip; ak koyunu, kara koyunu, kimin ne hesabý varsa tüm çýplaklýyla görmek durumundayýz. Velhasýl Kel Ali’nin Baðý’na dönen sisli ortamda, kimin ne olduðunu, neyi amaçladýðýný, neyi düþünüp neyi söylediðini iyi tahlil edebilmek için defileyi tüm dikkatimizle izlememiz gerekiyor. Görünen kýsýmlar insanlarý yanýltabilir; defilede görünmeyen kýsýmlarý da görme imkaný bulmalýyýz.

Tabi bu defilede; insaný seven, doðayý seven, kiþisel maddi hesap yapan, makam peþinde koþan kiþilerin beyinlerini Demet Þener’in, Emine Ün’ün, Asuman Krause’nin eline verip podyumda yürütüp karar verecek deðiliz. Bu defilede insanlarýn yaþamlarýna, geçmiþlerine, söyledikleriyle yaptýklarý arasýndaki farklýlýklara, duruþlarýna dikkatle bakmak yeterli…