Tatil istiyorum,dinlenmek istiyorum,kaygýsýzca kendimi güneþin sýcaklýðýna teslim etmek istiyorum,istiyorum da istiyorum....

Ekimde ise karayiplere falan gideyim diyordum,bir de oralarda denizle tanýþýyým diye,yol þimdi çok yorar,bir de memleket hasreti çekmeyeyim dedim,þu yýllardýr hasretini çektiðim Paris’te bir kahve içmeye de gidebilirdim,öyle fransýzca bilmeden de köyden indim þehire olmasýn dedim,bir ara dur bir arkadaþýmý ziyarete gideyim,bir Sibirya yapayým dedim,orda da þu an gündüz yaþanan vakitlermiþ,pek haz etmem bol ýþýktan,gece kuþaðýna geçince gideyim oraya dedim..))

En son ne mi yapacaðým, eee tabi bu kadar düþününce,insanda bir þey bekliyor,Ýzmit’e anneannemin yanýna gideceðim,þöyle güzel kokulu körfez manzarasý yapýp geleceðim yani:))

Az biraz Ýstanbul’a damý gitsem acaba............
Ýstanbul demiþken aklýma, hala hatýrladýkça andýðým bir günüm geldi, bundan siz deyin iki , ben diyeyim üç yýl önce yine Ýstanbul dayýz,okuldan arkadaþlarla buluþtuk,geziyoruz,yarýn ne yapalým ne yapalým,Beyoðlunda bir kilise var ya,bilirsiniz,pazar ayini varmýþ,hadi oraya gidelim,kültürleriyle haþýr neþir olalým dedik..

Günlerden cumartesi,gece kýzlarla sohbetin dibine vurmuþuz,ooo dedikodu,denmedikodu.....Sabah ezaný okunurken uyuduk ki,erkenden kiliseye gidelim diye,saati kurduk,ikibuçuk bilemediniz üç saat sonra uyandýk,aramýzda daha uykuyla tanýþamayanlar var,neymiþ efendim kiliseye gideceðiz,sabahýn köründe ''haydi millet kendi kültürümüzü tanýyalým,camiye ya da buram buram tarihimiz kokan müzeye ya da dokusunu hala koruyan herhangi baþka bir yere vs.. gidelim desek'' kesin ya taþlanýrýz,ya da ''nasýl yani iyi misin ''gibilerinden kýnama nidalarýyla baþbaþa kalýrýz ya,o ayrý mesele...

Kültür elçisi olmaya karar vermiþiz bir kere o gün,herkes þiþ þiþ gözlerle hazýrlanýyor,''þu kýyafet nasýl olmuþ,yakýþmadýysa deðiþeyim,makyajým iyimi'' hiç kimseden de '' ya Allah tan belanýzý mý istiyorsunuz,yatýn uyuyun bee '' gibi bir cümle tezahür edilmemekle birlikte,''ya geç kaldýk,ayin bitmeden yetiþebilsek bari'' gibi özendirici tabirlerle acele ettirilmekteyiz..

Neyse çýktýk evden,bir önceki gün otobüslerde sürüm sürüm sürünen bizler,( ki bir çok kere de yürüdük ),o gün ayine geç kalmayalým diye,taksiye bindik,þýkýr þýkýr hazýrlanmýþýz,daha kahvaltý bile yapmamýþýz,kargalar bile .... yemeden,kültür ateþeleri olarak,görev bilincinde güzergahý takip ediyoruz..

Gittik nitekim kiliseye,bir baktýk,gelenler daha kokoþ,biz onca hazýrlýða ,rükuþ bile kaldýk yanlarýnda diyebiliriz yani, (tabi acemilik giriþte mum almayý unutmuþuz,bedava olduðu da hiç aklýmýza gelmedi hani:)) Alýþmýþýz caným ülkemde soluduðumuz havaya bile bedel ödemeye ( ilk kültür çatýþmasýný yaþadýk bile,dakika bir gol bir), neyse bu seferde yer beðenemiyoruz kendimize, nerde nerde otursak,ya binanýn mimarisi de çok hoþ,öyle profil bir yer bulmalýyýz ki,ayný anda hem iç mimariyi detaylýca inceleyip,ardýndan koroyu da net görebildiðimiz ve en önemlisi þahsý münhasýr rahibi ve gelenleri izleyebileceðimiz bir yer arýyoruz,hani aramýzda yer güney cephe olsun diyen de çýkmadý çok þükür...

Bulduk bir yer en nihayetinde,sýra sýra dizildik,heyecanlýyýz...
Bütün sýralar doldu bile,binanýn mimarilerini incelemekten,kolon kiriþ baðlantýlarýnýn nasýl tasarlandýðýna bakmaktan,acaba hangi sanatsal akýmdan etkilenilerek oluþturulmuþtur demekten ,o ara gelenleri, önümüzde ki yada arkamýzdakileri izlemeye pek fýrsatýmýz olmadý ilk etapta,rahip geldi,koro baþladý bir þeyler söylemeye,biz milleti izliyoruz pür dikkat kesilmiþiz...

Bu arada oturulan sýralarda bir acayip,bilirsiniz ( yoksa hala bilmiyor musunuz,çok ayýp çok ..),oturulan sýranýn hemen önünde 1 metreye yakýn, dikey bir þekilde yerleþtirilmiþ tahta bir platform bulunmakta,tahtanýn alt kýsmýna da basamak gibi bir kýsým iliþtirilmiþ...

Cahillik iþte,tam diyorum ''ya helal olsun adamlara,bak ne kadar ince düþünceliler,sýrf ayaklarýmýz yorulmasýn diye,basamak bile yapmýþlar,'' uzatýyorum ayaklarýmý,o sýrada bir þey farketmedim deðil,paralelimizdeki asyalý olduklarý kanaatine vardýðým bir çiftin ,ters ters bakýþlarý,ama aldýrýþ etmedim,''kesin Türk olduðumuzu anladýlar,o yüzden böyle bakýyorlar,hayret bir þey ya,hepimizin kilisesi burasý''...Görüldüðü üzere modada girmiþiz fazlasýyla...

Ayin baþladý,o zamanlar ingilizce konuþma ve konuþulanlarý anlama seviyem hiç iyi deðil,teknik tabirlerden ibaret, (o kelimelerde maalesef kullanýlmýyormuþ ayinlerde,hayýr en azýndan birkaç cümle kullansalardý hiç fena olmazdý,ben bu duruma düþen vatandaþlarýmýz açýsýndan yaklaþýyorum olaya..yoksa yanlýþ anlaþýlmasýn amacým uzlaþma gayesinden baþka bir þey deðildir... ) þimdi olsa kesin daha iyi anlardým.......Uzun lafýn özgül aðýrlýðý, rahip bir þeyler diyor ingilizce,tek anlayabildiðim,''lütfen ayaða kalkýn'' , bir de ''lütfen oturun''...Bu please'li cümlelerde hoþumuza gitmedi deðil hani,ya adamlar ne kadar kibar,nezaket had safhada diye düþünüyoruz,,,,Eee nezakette bir yere kadar otur-kalk, otur-kalk,yoruldum valla, ne bu ya,hani biz gözlem yapacaktýk, paso ayný iþlem....

Neyse tam artýk kalkmayacaðým dedim,bu seferde dua seansýna geçildi,hani benim o ayaðýmý koyduðum yer vardý ya,hýh iþte tam orasý,kaldýrýn ayaðýnýzý,orasý diz içinmiþ meðer,o tahta dediðim yerde,kiþilerin dua ederken dirsekleriyle destek aldýklarý,elleriylei yüzlerini kapatarak dua ettikleri yermiþ....Utanmada yerin dibine gir emi....

Ben dünya milletlerinin o dua ederkenki hallerini görme sevdasýndayken ,aramýzdan bir arkadaþ,bir an ortamýn büyüsünden midir nedir,( doðru dürüstte duadan falan anlamazdý ama,aslýnda sorsanýz inanmazdý da ama...),ayný pozisyonu almýþ,dua ediyor,þaþýrdým kaldým,yani kýz iki kere daha gelse iþlem tamam,daha ilkinde böyle performans,evlere þenlik...Bu arada ensemde de garip bir soluma iþitiyorum,hani çok hýzlý koþarsýnda,nefesin ciðerlerindeki tüm havayý bitirirde,yeniden soluklanmaya çalýþýr ya,öyle bir ses...,bir döndüm ne göreyim,zeballah gibi,hepsi birbirinden þiþman ve çirkin üç zenci arkadaþýmýz,kendilerinden geçmiþ dua ediyor..Midem bulandý midem...Yanlýþ anlamayýn tamamen sesten.....

Tam bizim arkadaþ için,onu da kaybettik diye düþünürken,duam tuuttu mu ne, dua ayini bitti,bizimki eski konumunu aldý,çok þükürler geçiriyorum ben tabi içimden,Allah korusun,inþallah,maþallah ,maazallah derken,bu seferde,ön kýsmýmýzdaki sýrada oturan çinli çift,bize dönerek ellerimizi ellerinin arasýna alýp,( yani tokalaþmanýn daha samimi bir hali ),ayný anda da gülümseyerek,bir þeyler söylemeye baþladýlar,tabi ne olduðunu anlayamadýðýmýzdan,verdik ellerimizi,bizde gülümsedik,tam arkama dönüp,ayný iþlemi,herkes gibi yapmayý düþünürken,o iðrenç soluyan üç zenci arkadaþýmýz ,ellerini uzatmýþ bekliyor,hemen eski konumuma geri döndüm....

-'' Ne tokalaþmasý be, ya bizdeki þansa bak, daha ön sýralarda hiç yoktan daha eline, yüzüne bakýlýr yakýþýklý ingilizler dururken, bize düþe düþe bunlar düþtü,tamam madem geldik buraya,fikirlerine,gelenek örf ve adetlerine uyacaðýz,her þey iyi hoþta,ben iþin bu kýsmýnda yokum arkadaþ'' döndüm yüzümü,yok öyle gülümsemek falan da, bellimi olur çýkýþta rahatsýz falan ederler... (eee caným benim memleketim de hep öyle olmuyor mu,tedbiri elden býrakmamak lazým,neme lazým)



O sýrada rahip þaraba batýrýldýðýný sonradan öðrendiðim ekmeði hazýrladý,insanlar sýrada o ekmekten tatmak için,beklemekte...O an bir baktým,sýralar bom boþ,her kesin çantasý ortalarda,ya da duvara monte edilmiþ askýlarda,öyle rahat rahat salýnýyor,ya bizim camilerimizde ,milletin eski ayakkabýlarý bile yeni sahiplerini bulurken,bu insanlardaki bu özgüvenini de kýskanmadým deðil içten içe, içerisi tertemiz kokuyor,herkes gülümsüyor birbirine,bir saadet bir saadet,ben sarýlmýþým sýmsýký ganimet yüklü çantama...

Çýktýk bir Pazar ayininin den,ayný Ýstanbul sabahýna......Çýkýþta da mum almayý akýl edemedik,maddesel deðil ama manevi anýlarýmýzý toparladýk,koyulduk yola,açýz tabi ki,kahvaltý yapalým dedik,herkes baþta çok etkilenmiþ gibi davranmakta,’’süper valla,adamlar bu iþi ciddiye alýyor,sevgi,saygý,hoþgörü had safhada...’’

Dayanamadým ‘’ ya arkadaþlar býraksak bu entel-dantel ayaklarýný da,her filmlerinde sergiledikleri bu yayýlmacý politikayý,biraz daha amacýna ulaþtýrmasak ta,eve gidip uyusak nasýl olur diye’’

........ve erken baþlayan günümüz,akþam saatlerine kadar uyuyarak geçti,bize de bir güne mal oldu,ne diyeyim , Allah’ýn sopasý yok ...


NOT: Öðrendiðim ölçüde aydýnlatacaðým,projektör etkisi yapmasýný beklemeyiniz please...

*Olay Mahali : Saýnt Antoýne Kilisesi...(inþasý 1906 yýlýnda baþlamýþ,1912 yýlýnda hizmete giren ,Ýtalyan rahipler tarafýndan yönetilen,katolik bir kilisedir.Kilise sistem olara betonarme yapýdýr ve italyan Neogotik olan bir sanatsal yaklaþýmla inþa edilmiþtir.)
*Ekmek-Þarap ayini : Kutsama yoluyla ,Ýsa’nýn bedeni ve kanýna dönüþtürüldüðü düþünülen ve Hz.Ýsanýn son yediði yemek olarak kabul edilmektedir.Yani bu olay hem bir ayin hem de tarihsel bir dramadýr.
*Esas kiþi : Bu ayini yöneten rahip deðil papazdýr.J
          
     
          

MERÝÇ ARSENÝK

08/09/2005

Sevgiyle kalýn........