Yýldýrým Olacaðým Anne



Göðsümün sol yanýnda inceden bir sýzý
Ýçim daralýyor boðuluyorum anne.
Düþlerimde çocuklar aðlýyor,
Demirden kuþlar ölüm kusuyor anne.

Söyle bana anne
Buralarda da demokrasi patlar mý?
Çocuklar vurulunca özgür olur mu?
Anneler yalan söyler mi?
Hani, dünyamýz maviydi..!
Dünyaya açýlan pencereden,
Mavi yansýmýyor anne...

Pencereden yansýyan haberleri,
Patlayan demokrasileri,
Sevmiyorum anne.
Ýçimden oynamak gelmiyor
Bana artýk oyuncak alma anne...

Kapatalým pencereyi
Parçalanmýþ bedenleri,
Yokluklarý, yýkýntýlarý,
Yýkýntýlar arsýndan sýzan gözyaþlarýný,
Umarsýzca eðlenebilen pa-parazitleri
Görmeðe dayanamýyorum anne..

Her fýrsatta;
Büyüyünce ne olacaksýn?
Diye sorma anne..
Kapitalizmin kirli lüks yaþamlarý
Kör etmiþ insanlarý
Onbinlerce çocuk ölürken dünyada,
Ýnsanlar sustukça
Ben çoktan büyüdüm anne.

Irak'ýn kent ve köylerinde, hergün
Demokratikleþtirilen bir evin enkazýndan
Kadýn ve çocuk cesetleri fýþkýrýyor.
Ne çabuk kanýksadý insanlar
Yoksa onlar insan deðilmi anne..

Hâlâ yanýt bekliyorsa sýcak yüreðin
Sahte özgürleþtirilmeler,
Ve kirli paylaþýmlar adýna
Çocuklarýn bedenlerini parçalayan,
-düþlerini prangalayan
Güdümlü demokrasileri vurmak için
Yýldýrým olacaðým anne..

06.Ekim 2004 Berlin

Ýsrafil Yýldýzkan