ASKERÝMM,
     Ne desem, nasýl baþlasam bilmiyorum. O kadar çok þey var ki seninle yaþanacak. Henüz paylaþamadýðýmýz o kadar çok þey var ki hayata dair. Beraber yaþadýðýmýz bir saniyenin bile öyle çok anlamý var ki benim için. Tek bir göz göze gelmemizin bile bir sýzýsý var bende. Benim bencillik yaptýðým, paylaþamadýðým tek þey sensin, sana duyduðum sevgim, vazgeçilmezliðin. Bir düþünsene seni benden baþka kim bu kadar çok sevebilir? Koskoca dört yýl. Kim bilir neler yaþadýk bu dört yýlda. Ama yinede biliyorum daha önümüzde beraber yaþayacaðýmýz koskoca bir ömür var. Eðer Allah kýsmet ederse. Her ne kadar ayrýlýk kaderimizse de...
     Aslýnda biliyor musun? Tahmin ettiðinden de çok seviyorum seni. Bir bilsen sana olan sevgimin büyüklüðünü, sevgimin sýnýrlarýný zorlayýþýmý ve bu sýnýrlara gelemeyiþimin öyküsünü. Bir görebilsen benim gözlerimle kendini, eminim kýskanacaksýndýr bendeki seni. Ama yok! Bilmez sevgililer sevilmenin eþsizliðini... Ondan böyle bol keseden sevgiyi tüketiþleri... Korkuyorum. Hep çok deðer verdiðim için aldatýldým. Ben; hiç þýmarmayan, deðiþmeyen, yozlaþmayan, uçup gitmeyen, tükenmeyen sevgi istiyorum. Sevebilir misin beni hiç bitmemecesine? Kanýtlayabilir misin ‘’ Sen baþkasýn’’ sözünü herkese? Çok þey istemiyorum senden; Dürüst ol, deðer ver ve sev yeter. Hayatýnda ne kadar deðerli olduðunu bana ve bize çekemeyenlere göster. Bu sahiplenmeye ve ilgiye çok ihtiyacým var. Dargýn bile olsak ayný havayý soluyalým, gurur denen þeyi sözlüklerden çýkartalým. Çünkü biliyorum ki; Aramýzdaki sorun her ne olursa olsun elimden sýmsýký tuttuðunda, senin o mahzun sýcaklýðýný hissettiðimde, baþýmý omzuna yasladýðýmda ya da bana ‘’Seni Seviyorum’’ dediðinde her þeyin geçeceðini...
     Biliyor musun Aþkýsý, hep yanýmda ol istiyorum. Öyle bunaldým ki yalnýzlýktan. Býktým seni hep sensiz yaþamaktan. Gözlerim seni aradýkça yok oluyorsun ve ben seni istedikçe kaybediyorum. Keþke zaman çabucak geçse de kavuþabilsek seninle, ya da hiç geçmese... Çünkü bundan bir hafta sonra benden çok uzaklarda olacaksýn. Kendi gözlerimden bile kýskandýðým biricik sevgilim benden kilometrelerce uzak yaban ellere, sonsuz bilinmeze, gidecek vatan borcunu ödemeye... Yanýmdayken doyamadýðým, çoðu zaman kýymetini bilemediðim, aslýnda kötü olan bir tek kelime söyleye kýyamadýðým sevgilimi hayatýn zorlu mücadelesinde tek baþýna býrakacaðým. Ýkimiz de çok iyi biliyoruz ki; Çekmek zorundayýz bu dertleri ve sabretmeliyiz, her ne kadar dayanýlmaz olsa da katlanmalýyýz hasrete. Çünkü þimdi en güzel yerindeyken vazgeçmek ve karamsar olmak yakýþmaz bize...
     Kendimi yalnýz hissettiðimde yanýmda olamasan da, sana seslendiðimde sesimi duymasan da, seni hiç ümidimi kaybetmeden bekleyeceðime emin olabilirsin Bir tanem, seni býraktýðým gibi bulamasam da... Belki de böylesi en iyisidir. Çünkü Ayrýlýklar küçük sevgileri yok eder, büyük sevgileri ise kuvvetlendirir. Týpký, rüzgârýn mumu söndürüp ateþi körüklediði gibi Bizim aþkýmýzý körüklediðinden þüphem yok, olmayacak ta. Ne de olsa yemin ettik aþkýmýzýn üstüne. Ama yinede yüreðimin yarýsýný seninle göndereceðim. Ayrýca, seni ve sana kavuþacaðým günü bekleyeceðim. Umarým sen de týpký benim gibi hiç umudunu yitirmeden kavuþma günümüzü beklersin. Hasret ateþine raðmen yüreðini ferah tut. Çok uzaklarda bir yerlerde seni bekleyen ve çok seven birinin olduðunu unutma. Kendine dikkat et ve þapkadan baþka bir þeyi takma kafana oldu mu ASKER’ÝM? Güle, güle. Görüþmek dileðiyle...
CEMREN