Bugün günlerden pazartesi ve bizim için özel bir gün. Sabahýn erken saatlerinde kalktým. Gözlerimi ovuþtura ovuþtura yollara düþtüm. Nereye mi gidiyorum? Tabiî ki Köylü Pazarýna… Yoksa beni bu saatte, tatlý uykumdan hangi güç uyandýrabilir?!..

Pazar yolu týklým týklým… Eline Pazar arabasýný, yoðurt kovasýný, süt bidonunu alan düþmüþ yollara… Pazarýn giriþinde peynir kokusu okþuyor burnumu, aç midem gurulduyor. Peynirler, sütler, yoðurtlar, tereyaðlarý karar vermek çok zor. Baþýnda köylü kadýnlarý, baþlarýnda oyalý yazmalarý, üstlerinde çiçekli entarileri ile Ayþe Teyze, Fatma Nine tadýna bakmam için bir parça peynir uzatýyor. Peyniri çiðnerken gözlerim yerdeki kovalarda geziniyor. Nerde eski bakýr bakraçlar, alüminyum helkeler? Herkes gibi köylülerde zamana ayak uydurmuþ; naylon kovalar, naylon bidonlar, naylon torbalar…

Ýlerliyorum biraz, kendimi yeþillikler içinde buluyorum. Nane, maydanoz, tere, kývýrcýk… Köylümün daðlarýnýn otlarý; hardal, çýtlýk, madýmalak buram buram bahar kokuyor, köy kokuyor. Salatalýklarýn üzerine yerleþtirilmiþ bir yazý dikkatimi çekiyor “Köylü” yazýyor. Köylülüðü ile övünüyor. Kendinden emin, lezzetinden emin havalý havalý bakýyor þehirli sebzelere.

Ah benim köylüm, ah benim köylümün alýn teri, emeði sebzeler yerlere serilmiþler. Cemele biberi, Aydoðmuþ domatesi, Saraycýk patlýcaný… Hepsi köylü, köyü ile ünlü, tatlýsý acýsý hepsi gönüllü. Þehirlim iþi biliyor, hormona para vermiyor, lezzetten vaz geçmiyor. Köylüyü tercih ediyor.

Yaz bitti, güz geldi. Salçalar yapýlacak, turþular kurulacak, konserve yapýlacak, sebze dolaba konacak. Arý gibi çalýþýr benim köylüm, pazara yükünü taþýr köylüm, soframýzý doldurur, yüzümüzü güldürür KÖYLÜM.
Poþetleri doldurdum, evin yolunu zor buldum. Taze, lezzetli ve vitaminli gýdalarla harika bir sofra kurdum. Üretmesi köylümden, piþirmesi benden, yemesi sizden…
Afiyet olsun…

Zeynep KÜÇÜK
12.05.2005