Suskun çaðýrmalarýna, andlar yazýyorum.Aðýdýmý özgür býrak.Gideceksen öyle git...
Sen giderken aðlamalýyým.Dökmeliyim berraklýðýný düþlerimin.Alýn aklýðým, karalar baðlamalý, sen giderken ben, kalmamalýyým.Öyle öylece susarak.Feryatlarýmý bulmamlýyým, sen günlerimden, saklandýklarý yerden çýkarýp aðzýmýn en çýðlýk yerine asmalýyým.
Sen giderken ben acýmalýyým.Dermansýz kalýp, düþmemeliyim.
Sen giderken bir tufana kapýlmalýyým.Savrulmalýyým.Aðarmamalýyým.Kararmalýyým.Sen giderken kan akmalýyým ýrmak boylarýnda.
Sen giderken öksüz kalmalýyým, yetim kalmalýyým, lal olmalýyým.
Sen giderken, ben kalmamalýyým...
Gideceksen öyle git, beni götürme.Benden ne kaldýysa senden geriye, býrak onunla senin kalýntýlarýn, senin alýntýlarýn, senin hatýralarýnla yaþamaya nasýl yaþanacaksa öyle kalayým...
Sen giderken ben, avaz avaz büyütmeliyim seni, en çýðlýk yanlarýmla.
Sen giderken bombalar düþmeli göðümden kentime.Bir ihtilale kalkmalý yürek.Sen giderken oturmamalý daim koþmalýyým.Senden kaçmalýyým.Seni beklemekten uzaklaþmalýyým. Seni öyle öylece giderken çok sevmeliyim.sen giderken, gündüzleri yakmalý, geceleri söndürmeliyim.Üþümeliyim.Yorgansýz,yastýksýz bir kerpiç yürek üstüne sermeliyim, sensizliðimi...
Sen giderken þehrin gürültüleri arasýnda kaybolup, kimliksiz, kimsesiz kalmalýyým,Hükümsüz olmalýyým gazete manþetlerinde.Geçememeli adým herhangi bir otobüs garýnda, yolcu peronlarýnda.Sen giderken adým yanlýzlýða yazýlmalý, uyak düþmeli kimsesizler yurduna...
Sen giderken ben, seni öylece izlemeliyim.Acýyarak, koca bir kalabalýðý yok sayarak.gözlerimde ki ýþýðý Âma sanarak, inanarak körlüðüme öylece izlemeliyim.Sen giderken ben, ne kalmalý ne gitmeli, öylece býraktýðýn gibi, böylece betimsiz düþler gibi düþmeliyim.
Sen giderken ben, tüm çýðlýklarýmý, avaz avaz susarak, aðzýmýn en feryat yerine koyarak susmamalýyým...
Sen giderken ben, karanfilleri ezmeliyim.Yýrtmalýyým tüm müsveddeleri göðsümün kýllarýyla.Seni özlememeliyim.Yorgun lehçeli kelimeler boðazlamalý dilimi.Eskitmemeli seni, her an acýmalýyým.Daha bir sarýlmalý sol yanýma, daha bir inanmalýyým sana...
Sen giderken masallar uyanmalý, gerçekler yalan olmalý.sen giderken ben tünellere girmeliyim.Çýkýþýný bilmediðim labirentlere kaybolmalýyým.
Yitirmeliyim.Kendimi en sýð sularda boðdurmalýyým.gömülmeliyim her boþ mezara, ölmemeliyim.
Sen giderken ben tövbelerimi bozmalýyým.Sen giderken ben ateþin en kor halinde yanmalýyým.Cennet diye cehennem kapýlarýný aþýndýrmalýyým.
Sen giderken, pusatsýz, savunmasýz, kalkansýz kalmalýyým.Alýþmamalýyým.:Baðýmlýlýklarýmý çözmeliyim.
Býrakmalýyým kendimi, gidiþinin uçurum rengine...
Sen giderken ben, öyle öylece kalmamalýyým.
Sen giderken...


'yorgunum gitmelerin tümüne'...Ý.Akkaya


Mehmed Asým Erdoðmuþ

04/06/2005
istanbul