Marquez'in Þu Hüzünlü Orospularý

Seval Deniz Karahaliloðlu

Ancak bu kadar olur. 90’ýnda hayata yeniden baþlamak böylesine incelikli ve duyarlý bir dille anlatýlabilir. Alaycý yaklaþýmýndaki zarafet mi yoksa akýcý yazýlýþýndan kaynaklanan kolay okunuþu mu bilemiyorum ama Gabriel Garcia Marquez’in ‘Benim Hüzünlü Orospularým’ insaný alýp götürüyor. Bir yaþam güzellemesi olan ve Can yayýnlarýndan çýkan 'Benim Hüzünlü Orospularým', orijinal dili olan Ýspanyolca'dan Ýnci Kut'un özenli çevirisiyle Türkçe'ye kazandýrýlmýþ.

Ýnsanýn yüreðine dokunan bir sýcaklýk ve içtenlikle kaleme alýnan kitap, kendince 'hayatta bir türlü dikiþ tutturamamýþ' bir yazarýn hayatý boyunca bulamadýðý aþký, 90. yaþ gününde nasýl bulduðunun çarpýcý öyküsünü anlatýyor.

Neredeyse hissettirmeden, hayat, insanlar, gelenekler, toplumun iki yüzlü ahlak anlayýþý, kadýn erkek iliþkileri ve deðiþen deðerler arasýnda ustaca gezinen Marquez, yine ayný ustalýkla okuruna ‘hayattan zevk alma’ dersleri veriyor. Hem de yaþamdan hiç beklentisi kalmamýþ, yolun sonuna geldiðinden emin bir yazar eskisinin aðzýndan baþarýyor bunu.

Kitabýn ilk sayfalarýný, henüz vapur hareket etmeden okumaya baþladým . Ve ilk kahkahamý, önümde kanat çýrpan bir martýnýn balýk kapma sevdasýyla denize pike yaptýðý sýrada attým. Sonra kitabýn sayfalarý arasýnda kaybolurken yüreðime yapýþan kocaman bir gülüþle güne baþlamanýn tadýna vardým.

Pýrýltýlý zekasý, alaycý gülüþüyle insaný yüreðinden kavrayan bu adamýn öyküsünü okumak baþlý baþýna bir serüven. Serüvenin ikinci aþamasý ise elini uzatsan dokunacaðýn kadar yakýn ve sýcak bu gerçeklik duygusundan size kalanlarý, hayata tahvil edebilmekle ilgili. Özellikle, yaþamýný sindirim ve boþaltým sistemi arasýna sýkýþtýranlar için 'zararýn neresinden dönülse kardýr' anlayýþýna uygun olarak sunulan bir 'ikinci þans'.

‘Benim Hüzünlü Orospularým’, hayata baþlamanýn yaþý yok dedirtmenin incelikli bir yolu. Üstelik Marquez bunu yaparken gülümsetmeyi de beceriyor. Geriye ise lütfedip bir zahmet kitabý okumak kalýyor.