Ýlkbaharda yapraklarýný döken
Mevsimsiz bir gül gibi solgunum.
Bilirsin severim gülleri.
Ben seni de sevmiþtim bir haziran ayý,
Ben sevdikçe sen kaçtýn ekime doðru.
Eylülleri, ekimleri sildim takvim yapraklarýndan.
Þimdi giden yapraklardan
Geriye kalan bir adýn bende..
Yüreðimde yalancý bir rüzgar esintisi..
Süpürüp götürdü o adý da.
Biliyor musun?
Ben rüzgarlara da kýzgýným.
Ben sana da kýzgýndým.
Bir ekim ayýnda ve bilirsin ki
Sevmem eylülleri, ekimleri..
Yalan yaðmurlarýnla
Son kez yaðdýn üzerime.
O yaðmur damlalarýnda buldum,
Sessizce terk ediliþimi!
Ama tekrardan dönersen bana
Ki dönmezsin biliyorum.
Aslýnda ben de bilmiyorum.
Aklým hala ekimlerde,
Yüreðim hiç tereddütsüz sende kaldý.
Zamana dur demek kolay olsaydý,
Hiç düþünmeden peþinden giderdim, bu ömrün.
Telafisi yok zamanlarýn,
Piþmanlýðýn geri dönüþü yok.
Belki bir gün affedersem seni
Ki affetmem biliyorum.
Aslýnda ben de bilmiyorum.
Aklým hala ekimlerde,
Yüreðim hiç tereddütsüz sende kaldý..