Bir Adam ve Bir Çingene



Kýrmýzý tenekeli, votkalý birayý, hüzünlerinin tozlarýný yýkayýp,
berraklaþtýrýp, özgür býrakarak, yudumluyor adam...
Ýçtiði, sevdalandýðý gözlerdi aslýnda...
Kahve buðusu bakýþlarýn bir yudumuydu O'nu, zille zurnaya boðan..
Ara, ara içlice dökülen, belli belirsiz ezgilerdi, mezesi...

''Her mevsim içimden gelir geçersin,
Sen vefasýz yolcu, kalbim,kalbim,
Kalbim viran edersin...''
.
Sarý, mavi, pembe, çiçekli, fýrfýrlý eteði, göðüsleri zorlayan sütlü kahve bluzu,
sað kulaðýnýn ardýndaki gülüyle dikildi çingenesi önünde hayalde...
Boynunu eðmiþti bir yana hafifçe.
Yakamoz ýþýltýlý gözleri, yeni açmýþ bir goncanýn yapraklarýyla, gülümsüyordu O'na..
Koca bir bardaðý kaldýrdý þerefine..
Bakýþlarýyla, sözleriyle uzattý çingene, mezesini adama...
.
''Gamzedeyim deva bulmam,
Garibim yurt, yuva bulmam,
Kaderimdir her çektiðim,
Ýnlerim bir deva bulmam.''
.
Uçmaya baþladý adam, taklalar atarak, karamavi gökyüzüne..
Bulutlarý dümbelek yapýp, hüzünlerini elleriyle çalarken,
isyanlarý gökgürültüsüne dönüþüp, inleye, çýnlaya, yayýldý evrene...
.
''Bu ne sevgi ah, bu ne ýzdýrap,
Zavallý kalbim ne kadar harap,
Nasibim olsun bir yudum þarap,
Sun da içelim yarin elinden...''
.
Birden silikleþti herþey ve birþey düþünemeden, düþmeye baþladý adam.
Boylu boyunca uzanmýþtý kaldýrýma, meraklý birkaç bakýþýn sorgusunda...
Yüzüne deðen bir bayan elindeki kolonya, burnunu kapatarak koklatýlmakta.
Teþekkür etmek isterken, o anda baþlýyor dudaklar oynamaya...
.
''Sana öyle hasretim ki, bir çabam yok varam diye,
Yandým ama susuzluktan, içmiyorum haram diye...''
.
Gülümsüyor alaylýca, çingeneden habersiz, küçümseyen bakýþlar.
Yavaþça kalkýyor ayaða adam,
silkiyor savururca, hüzünleri, isyanlarý kaldýrým taþlarýnýn arasýna.
''Hadi gidelim Çingenem''
diyerek,
yalpalana, sallana ilerliyor, çýkmaz bir sokak arasýnda....
.
12 Ekim 2005
Nesrin Göçmen