Her gece aynýsýný yaþamayacaðým diye yatýyorum ama olmuyor. Ýçimde biriktirdiklerim benden içerideki sýkýþýklýk yüzünden intikam alýyorlar. Ýnsan bu kadar içine atmamalý hiçbirþeyi. Bir yerden çýkýyor iþte. Benim uykularýmda çýkýyor. Stephen King’e versem, oscarlýk bir korku filmi çýkaracaðý kadar malzeme var elimde. Bir de Agatha Abla’nýn öykülerini aratmayacak kurgular. Araya Türk tatlarý atýlmýþ ama olsun, abla severdi zaten bizi.

Dün gece belki de bunun en uç noktasýný yaþadým. Eh anlatayým da hem gülün hem de içinizde saklamaktansa dýþarý vurmanýn oldukça saðlýklý bir yol olduðunu bir kez daha görün istedim. Buyrun Esra’nýn gece yolculuklarýna:

Gece gayet mutlu bir þekilde Harry Potter'ýmý okuyarak baþladý. Harry ve Dumbledore düþünseli içinde gidip gelirken, benim de uykum geldi, dalmýþým. Gece rüyamda Tan Saðtürk ile bakýþýrken, eski lisemin kafeteryasýnda oturuyor ve baþta ablam olmak üzere çevredeki bilumum insanlara ne berbat bir yerde çalýþtýðýmý, artýk ajanstan nefret ettiðimi falan anlatýyorum. Suratýmda son dönemde insanlarýn neredeyse eski halimi unuttuklarý asýk suratým ve sinirli mimiklerimle baðýrýp duruyorum. Bu arada, Tan saçlarýný yine uzatmýþ Einstein gibi, üzerinde bir hademe kýyafeti ( salkým saçak bir kapýcý hýrkasý (kýrmýzý), içinde yeþil gömlek falan yani, o derece hademe bir halde) bana þirin þirin gülümserken, yerleri paspaslýyor. Ben kýyafetine raðmen hala yakýþýklý olduðunu düþündüðüm Tan’ý baðýrtýlarým arasýnda kesmeye devam ediyorum.

Neyse efendim, kargadan ufak, gagasý kemik rengi, sanki uzun bir çizgiye üstten bastýrýp yassýltmýþsýn gibi duran ve hafif kambur ters U gibi olan kuþlar dolanýyor ortalýkta. Ben bir yandan çemkirir bir yandan da neden orada olduðunu hiç anlayamadýðým bir gardroba yaslanmýþ, kuþlardan korunmaya çalýþýrken, kuþlardan biri benim t-shirtün altýndan sýrtýma doðru içime girmez mi? Ben allah kuþ, yandým, içime girdi derken bir pattttt sesi ile uyanýrýz. Tam kabus durumu anlayacaðýz.

Buraya kadar herþey saçmalýklar üzerine kurulu, fena halde sýkýntýlý ama sonu farkýndaysanýz biraz “Kuþlar” filmini andýrýyor. Gelelim pat sesine deðil mi, iþin koptuðu yer orasý çünkü.

Ben yerden yarým metre yüksekliðindeki yataðýmda, kuþtan kurtulmak için debelenirken tam kalça kemiðimin üzerine düþmüþüm. Yan düþmek kolumun da üzerine düþmek demek, kendimi korumak için dizlerimi de bükmem demek. Tabii yatakta ve yerde bir süre debelendiðimi de düþürseniz, dizlerimin mor, kalçamýn kýrmýzý, kolumun acýr halde olduðunu tahmin edersiniz. Bu halde kendimi parkelerin üzerinde buldum. Aptal aptal 10 dakika orada yattýktan sonra, düþerken attýðým çýðlýðý bizimkilerin duymadýðýný ve beni yerden kaldýrmaya kimsenin gelmeyeceðini anladým.

“ Tanrým ben kendime ne yapýyorum!?” sorusu kafamdan geçerken, bir yandan da yeni küçülmeye baþlayan güzelim kalçamýn yanýnda bulunan çýkýk, minik kemiðin kýrmýzýlýðýna üzülüyordum.

Geri yataða yattýktan sonra muhtemelen sabaha kadar en fazla 1 saat uyuduðum sürede de ajanstaki diðer insanlarýn beni delirtme politikalarý ile ilgili 2. bir karabasana girdim. Mümkün olduðunca uyumamaya, düþmemeye, debelenmemeye çalýþtýðým için de uykusuz kalktým. Sersem sersem etrafa bakýnýp, ne saçma bir sabah diye düþünerek giyinmeye baþladým. Bari bugün biraz kadýna benzeyeyim diye mini eteðimi falan giydim ama ne yalan söyleyeyim hala ciddi bir aðrý var kemikte.

Neyse; Hadi kalktým, bari erken gidip otopark parasý vermeyeyim diye düþünerek, sabahýn 07.30’unda attým kendime ajansa. Ama ne yazýk ki geldiðimde ajansýn otoparkýnda, benden daha kötü bir gece geçirdiðini düþündüðüm insanlarýn arabalarý vardý. Hem erken geldim, hem düþtüm, hem otopark parasý ödeyeceðim, hem uykum var!! Üstüne üstlük alt sokaklara gidip arabayý býrakacak bir kýlýkta da deðilim. Girdim otoparka...

Ajansta en azýndan kadýn olma çabamýn taktir gördüðünü duyarak mutlu olsam da hala caným acýyor, uykum var ve bitmeyeceðini tahmin ettiðim bir güne baþlýyorum. Siz ne yapýyorsunuz bu sabah?

Hamiþ: Size, içinize atmaya ihtiyaç duymayacaðýnýz, güzel anlarý yaþayacaðýnýz bir gün, bayram, yaþam dilerken; kendime de nice uzun ve kasvetli karabasanlar ve bunlarý topladýðým gün Agatha Christie'den daha ünlü olacaðým mutlu bir gelecek diliyorum kendime :).

Esra