Ey berduþ baba, söylesene bana;
Bu dünyanýn ortasýna bal döksem
Diner mi acýlar
biter mi sancýlar.
Doðrularý istesem,
Sen, -þarap parasý- dersin ama
benim doðrularýma gelir mi insanlar
inanýr mý savcýlar...

Ey berduþ baba, söyle bana;
Geceler örtündüðünde kara çarþafla
Elimdeki fýrçamla çýksam ortaya
Boyasam her tarafý beyaza.
Gerçi sen -þarabý çiz- dersin ama
Ben bulutlarý çizerim
kara çarþaflara...

Mermi bulutu deler mi baba?
Delse de, avuçlarýmý tutsam altýna.
Yaðan yaðmurlarýn inadýna
-þarap akmasa- da
bulutlar umut saðsa avuçlarýma...

Sen, çöpteki tenekeyi
bense, dünya denen bu çemberi
tekmelesek ne,
tekmelemesek ne.
Bir berduþ, bir þairle
deðiþtirebilecekse bu düzeni
Tekmele berduþ baba, tekmele.
Sen, þarabýna mücadele
Ben, haklara mücadele...

Yusuf Ziya Leblebici