Yine bir akþam üstü...
Ve ben yine bulutlarla beraber çay içiyorum...
Az þekerli. Aylardan ekim. Üç gün sonra dolunay çýkacak. Hava birazcýk serin gibi.
Senin yanýmda olmaný istediðim akþamlardan birisi iþte. Her akþamki gibi yine boþ ve yine sabaha
gebe. Sanki kar yaðacakmýþ sanýyorum. Birazcýk serin dedim ya iþte bu serinlik sadece bu akþama
özgü bir serinlik deðil. Temmuz dada böyleydi hava benim için. Seni arýyorum. Belki biraz
sana sarýlýr ýsýtýrým kendimi diye düþünüyorum. Sen yanýmda olsan belki þubat ta bile yalýnayak
gezebilirim. Þubat bile üþütmez beni yanýmda olsan. Hatta mart bile bir þey yapamaz. Eminim.
Sen yanýmda olsan deniz kenarýna bile giderim seninle. Deniz donmuþ bile olsa sen yanýmda olunca
bana bir þey olmaz bilirim. Ben kardan adam yapmaya bayýlýrým. Ama kardan adam yaparken hiç sabýr
edemem. Biran evvel olsun da bitsin diye acele ederim. Hele o en son havucu burun olarak takmak
yokmu iþte o bitiryor beni. Kömür ile göz ve dudak yapýp ona gülümsemeyi öðretmek bir baþka haz
benim için. Tabi birde boynumdaki kaþkolu üþümesin diye onun boynuna dolamak sanki birisine büyük
bir iyilik yapmýþým hissini verir bana hep. Ýþte sadece o zamanlar sevmem ben güneþi.
Zaten ben üþümesin diye ona kaþkolumu vermiþtim niye doðuyorsun aptal güneþ.
Sen yanýmda olsan seninle de kardan adam yapardýk. Ama o zaman ben hiç acele etmezdim.
Ne kadar uzun sürerse sürsün beklerdim. Ýsterse hiç bitmesin. Beklerdim. Bir daha ki kýþý bile
beklerdim sen yanýmda olsan. Sen yanýmda olsan bu sefer havucu kardan adamýn burnuna takmazdým.
Seninle beraber oturur kýtýr kýtýr yerdik. Bize okulda öðrettiler. Havuç gözlere çok iyi gelirmiþ.
Hep öyle derdi zahide öðretmen. Zaten benim de senin gözlerine ihtiyacým var. Onlara iyi bakmam
lazým. Her gün bir havuç yerdik seninle. Sýrf gözlerine iyi gelsin diye.


Biliyorsun benim senin gözlerine ihtiyacým var.

Sonra kardan adamýn gözlerini ve dudaklarýný yapardýk.
Ben gözlerini yapardým sende dudaklarýný yapardýn. Dudaklarýný sen yaptýðýn içinde gülümsemeyi
öðretmek sana düþerdi. Eminim ona çok iyi öðretirdin gülümsemeyi. Ayný senin gülüþün gibi sýmsýcak
gülerdi biliyorum. Ýyi öðretirdin. Sen yanýmda olsan kaþkolumu sana verirdim. Nasýl olsa
kardan adam gülümsemeyi öðrendi ya üþümez artýk. Artýk güneþ bile çýksa üzülmem ben.
Sen yanýmdasýn ya bir tane kardan adam daha yaparýz güneþ batýnca. Güneþ doðunca yine eritir onu.
Biz bir tane daha yaparýz. Sen yanýmda olsan bu kez bulutlara hiç yüz vermem. Çayýmý seninle
içerim. Üç þekerli. Sen yanýmda olsan beraber kýz kulesine gideriz. Yok yok gitmeyiz.
Üsküdar da bir rýhtým turu yaparýz. Sonra kýz kulesini uzaktan uzaða þöyle bir süzeriz.
Tam karþýsýna oturup uzun uzun bakarýz. Yok yok uzun uzun bakmayýz. Uzun uzun bakarsak gözlerimiz
yorulur.
Biliyorsun benim senin gözlerine ihtiyacým var ya onlarý fazla yormayýz.

Zaten daha çok gezecek yer var. Sonra .... Sonra nereye gidelim ?

Sonrasýna sen karar ver caným. Biliyorsun sende söylemiþtin ya nereye gittiðin önemli deðil kiminle
gittiðin önemli diye... Sen yanýmda olsan nereye olursa oraya giderdim.....