Sevmeye baþlamýþtým be seni deniz yýldýzý,
Belki ellerimi uzatýp, haykýrmaya nefesi yetmemiþti
Cesaretimin…
Ama sevmeye baþlamýþtým galiba seni,
Minik kedi gözlerini açýnca hani,
Annesini tanýmaya baþlar ya,
Galiba öyleydi benimkisi…
Öylesine taze, öylesine bilinmeyen,
Ve öylesine yeni…

Uykusuzluklarýma inat,
Kýrmaya baþlamýþtým o suskun bakýþlardaki
Sessizliði,
Sensizliði düþünecek kadar deðil ama
Seni düþünmeye baþlayabilecek kadar,
Bir yýldýzýn, bulutlarýn ardýna saklanmasý gibi
Sevmeye baþlamýþtým galiba seni…

Önceleri sesini, sonra bakýþlarýný
En son da gözlerini düþünürken
Hesaba katmamýþtým
Papatya tohumu gibi
Üzerime serpilebileceðini.
Ben papatya fallarýndan anlamam
Hani sayarlar ya, seviyor sevmiyor..
Ben bir baktým gökyüzüne,
Sonra gözlerimi kapattým.
Yüzün geldi hayalime
Soluðun çarptý yüzüme
Derince nefes aldým
Gözlerimi açtým…
Karþýmda sen, aklýmda uçuk hayaller,
Ellerimi uzatamadým…
Hayal misin, gerçek misin bilemeden
Ben sana ben olamadým…
Býrak sana bunu anlatmayý,
Ben kendi kerpiç hayalimin gölgesinde,
Kendim bile tutunamadým…

Uzatmayalým, bitsin bu oyun,
Sen yoluna ben yoluma derler
Hani filmlerde,
Ondan olsun bu hikayenin bitiþi de…
Her ne kadar ben sana bir kere bile,
Sevmeye baþlamýþtým seni be deniz yýldýzý
Diyemesem de….