yorgun kollarýnda taþýdýðýn düþler
seni nereye kadar tutabilir
uykunun anaç kollarý arasýnda
ve küçük yapraklarýnýn
rüzgarda açýlýrken kývrýmlarý
canýn acýr da
bir damla gözyaþý bile dökemezsin
sürüklenip giderken
hayat dediðin hayallerinin çarkýnda
dönüp duran yine sensin
dönüp dolaþýp geleceðin
köhne kapýlarýn ardýnda
gözlerin aðýr yaþlý pas tutmuþ
ellerinde masumiyetinin son kýrýntýlarý
yalvarýyorsun tanýmadýðýn tanrýlara
son bir çýðlýkla
býçak gibi kesip atarken
kutsal göbek baðýný
fark ettin sen
herkes yalan söyledi sana
ne hissetmelisin
öðrettiler mi bunu da
son darbe ne kadar acý vermeli
peki ya son yoksa
hayat sandýðýn hayallerinin gölgesi altýnda
kýrýk benliðinin ýssýz yollarýnda
koþarken umarsýzca
mevsimlerden sonbahar
uçuþan sarý yapraklar
yaðan ise kýzýl yalnýzlýk
ve mevsimlerden sonbahar
çarklar dönerken
attýklarýn sonsuz
sessiz çýðlýklar
dönüp dolaþýp yaþayacaðýn mevsim
SONBAHAR.

Gizem Ozan
08.10.2004 23:06