SEN GÝTTÝN YA;
Çorak tarlalarda gizlenmiþ talihsiz bir mayýn,
Karanlýk gecelere sýkýlmýþ
Gel gelelim, geceleri yýrtamamýþ sessiz bir kurþunum.
Yalnýzlýðý iliklerime kadar hissediyorum.
Ve yokluðunu özümsüyorum tamamen
Ve þimdi eyvah! Tastamam yoksun...
Bana sorarsan,
Ben gidiþini hak etmedim.
Böyle vedasýzlýðý,
     Vefasýzlýðý,
          Vicdansýzlýðý...
Gerçekten hak etmedim.
Gelsin kanun koyucular,
Toplum örfçüleri,
Yahudi Haham,
Hýristiyan Papaz,
Müslüman Müftü,
Katolik Papa,
Ve yeryüzünde yaþayan tüm bilgeler
Toplumunda Ukela,
     Ýnancýnda Ulema
          Uðraþýnda Üstad, Usta
               Ve Abdal Tasavvufta,
Beyan etsinler fikirlerini...
Hak etmiþsem yaptýklarýný,
Kýldan incedir boynum, bükerim.
Aslýnda gideceðini ikimiz de biliyorduk...
Biliyorduk da.. Ve yine biliyoruz ki,
Ölüm de hak’týr yaþamak kadar
Yine de ardýndan aðlarýz ya,
Ýþte öyle,”Ölüm hak” diye
Aðlýyorum ardýndan.
Yok yok... Sevinme hemen,
Gittin diye yýkýlacak deðilim.
Aðlayýþýmýn sebebi,
“Kimse kýnamasýn” diyedir, adettendir.
Ne yalan söylemeli,
Aslýnda çok üzgünüm yokluðundan.
Býktým olmayýþýndan.
Ve aslýnda,
Gelsen bunun çok anlamý da olmayacak.
Gidiþinin ardýndan,
Ben yoksam sence,
Ýnadýna sen de yoksun bence.
Ve çok kötüyüm.
Deliriyorum.
Seni düþünmeden edemiyorum.
Seni aramadan, sen aramadan,
Sesini duymadan edemiyorum.
Her söylediðin yalanmýþ oysa.
Her yazdýðýn.
Bana adadýðýn her þarký..
Ve bana duyduðunu söylediðin hani o”ASRIN AÞKI”
Ama gidiþine inat
Ayakta duracaðým,
Yokluðuna inat, VAR OLACAÐIM.
Dilimde yine hep o þarký”Sen olmasan da, hayalin baþucumda”
Yoksan... Yoksun sanma,
Sana inat, sen varsýn...
Kalbimdesin, ruhumdasýn, çoksun...
Biri çimdik atmalý,þimdi rüyadayým..
Ve yoksun.
El Fatiha!
Ruhun þad olsun!
                              18.04.2004
                              ERDEMLÝ