Enformasyon çýlgýnlýðý,2000’li yýllar,kýyamet tartýþmalarý derken iki seneyi geride býraktýk.Çaðýn vizyon çaðý olmasý gerekliliði önüne geçilmez bir gerçekti artýk.Yani görüntü çaðý.Zihinle baþarýlacak ve katkýda bulunulacak olan yazý kültürü üzerine deðil de, yüzeysel geçiþ saðlayan ve görüntüye önem veren bir zamaný yaþýyoruz.
Ýnsan anatomisinin çok ilerisinde teþekkül edip insaný hegemonyasý altýna alan bu dinamik süreçte herhangi bir zamaný tekrar yaþamak mümkün deðil.Yürekle beyinle yapýlan herþeyin gün geçtikçe azaldýðýný farketmekte geç kalmýyor düþünen insan.
Topluma bakýyorsunuz konuþaný,baðýraný,susaný dahil herkes bu popüler vizyon takýntýsýna kucak açmýþ koþturuyor.Nereye koþtuðunu da bilmiyor.Ama koþuyor.Yaðmurla gelenin selle gittiði gibi.Geliþen teknolojinin ulaþtýðý sonucu yaþayan insan, kültür erozyonunda gizliden bir esaret yaþamaya baþladý.

Gizliden gizliye kendi kültüründen kopma noktasýna geldi.Tüm bu olanlarýn sorumlusu olarakta görebileceðimiz tek þey, teknolojik süreçte baðýmlýlýk yapan vizyon takýntýlýðýdýr.Bir yerde þair olmak,yazar olmak, üretmek için yalnýz yaþamanýn zirvesinde bulunmak, baþkalarýna ihtiyacý olmamak düþüncesi gitgide arttý.

Doðal olarak sürekliliði saðlayamaz bir konuma getirilen beyinler zamanla vizyonun büyüsüne kapýlmakta gecikmedi.Buna karþýn popülizm saplantýlýðý da,toplumu hazýrcýlýða sürüklemekte hiç bir zaman geri durmadý.

Tilkinin bile kestirme yolu deðil en kolay yolu tercih ediþi gibi. Benmerkezcil bir ivmeyle büyük týkanýþa doðru hýzla ilerledi insanlýk. Herþey týkandý,üretimin önü bile kazanç saðlayanlarýn tercihlerine dayalý olarak kapatýldý.Sonradan gelmeye çalýþanlar, yetiþmeye, kendini yetiþtirmeye çalýþanlar hep bu kadranýn dýþýnda tutuldu.

Sende kimsin denildi. Burada yaþasýn fýrsatçýlar demek gerek.Vizyonu ve kültür kavramlarýný yaþam biçimine adapte eden düþünceyi sadece bir yönden ele alýp irdelemek yanlýþ olur.

Teknolojinin kültüre karþý açtýðý bu savaþta büyük yara alan toplum malesef yazýlý kültürünü ve zaten eðitimi olmayan hazýrlýksýz kafalarý korsan basýlmýþ kaset gibi piyasaya sürmekte gecikmemiþ oldu. Yýllarca eðitimin senesi tartýþýldý durdu.Beþ sene olsun,on sene olsun.Býrakýn da,cehennemin dibi olsun.

Erich Fromm konunun özetini tamamlýyor.”Keyfiyeti tamamlanmamýþ, insanýn alt-kültür platformunda birden bire herþeye sahip olmak düþüncesi ile buluþmasý,bu kaçýnýlmaz sonucu doðurmaktadýr.”
Erich Fromm’a hak vermemek elde deðil.

Doðumundan ölümüne dek hazýrcýlýða alýþmýþ, zorla da olsa alýþtýrýlmýþ bir insanýn aldýðý kültür ile yapabildiði ancak bu kadar olur.

Kýsa bir süre içinde teknolojinin egemenliði altýna düþen insan kendi kültürünü bir kenara itecek kadar hazýrcý olmaya alýþmýþ ve alýþtýrýlmýþsa, aradaki yüzeyselliði sentezlemek için çok çaba gerekeceðini de, unutmamasý gerekir.Özellikle kendi toplumumuzda alýnan eðitim ve kültürün vardýðý nokta tam anlamýyla bir trajedidir.Bu kültürle ne tartýþmasýný bilen bir toplum,nede kendi yazarýna, kendi düþünürüne önem veren bir kitleye sahip olabiliriz.

Gerçeðin farkýna varmak vizyona takýlýp sürüklenmekle deðil, kelimelerin,acýyla göðe varan þiirlerin,cümlelerin,kavramlarýn,düþüncelerin cefasýný çekmekle mümkün kýlýnabilir.Su gitsede geride kum olmak gerekir.Rüzgar olup tükenmektense,dað gibi kum olup çoðalmak gerekir.Vizyona kapýlmadan, kültürünü kaybetmeden, yazýnýn gücüne inanan bireyler olmak çok zor birþey deðil.

Görüntüden eksik olmayan iki üç mankenin, futbolcunun, sanat icra ettiðini sanýp göz boyayan insanlarýn peþine takýlmaktansa okuma kavramýný geliþtirmek, daha yapýcý bir düþünce olacaktýr. Okuyorum diyende okumuyor malesef.Kimse kimseyi kandýrmasýn.Yapabildiðimiz en iyi þey, sýð sularda kürek çekmekten baþka birþey deðil.Karaya oturmuþuz haberimiz yok.
Vizyonumuz bol olsun.