Kendini hesaba çekemeyenlerin iþidir ihanet…

Son günlerde Hacettepe Uni Grup84’ün, Ellerin Nerde’sini dinliyorum… Elektro gitar ve bateriyle yapýlan müziðin sözlerine bakýnca buram buram arabesk görüyorsunuz… Sarýp sarmaladý notalar beni, içimde yok etmeye gayret ettiðim, benim olmasýný kabullenemediðim arabesk yanýma dokundu sanýrým.
Muhalif tavrýmý elden býrakmamaya çalýþarak dinlesem de, garip bir teslimiyet havasý hakim bende. Kadere isyan etmeyi, bir baþkasý olmadan yaþayamayacaðýný düþünmeyi, hasretten ölmeyi fazla ironik, sözlerini sonsuz basit bulsam da, müzik ve solistin içtenliði sarýyor… Zaten yaþanmýþ bir dramýn ürünüymüþ eser… Hayatýn içindeymiþ yani ihanet… Gerçek oluþudur belki de bu kadar dinletmesi kendisini. Yýlardýr her þekilde iþlenen bu konudan kaçýþ yok sanýrým…Türk filmleri üzerine annemle yaptýðým sohbetleri hatýrlattý biraz. Hem zevkle izleyip, hem de ‘yok caným, bu kadarý da mümkün deðil, iletiþim problemi var bu senaristlerin’ derken ben, annem her defasýnda o ekranda yaþanan her þeyin gerçekliðini savunurdu bana. Gülerdim… Ama sanýyorum haklýymýþ annem, hem de hep… insanlarýn en eski günahýymýþ bu…
Ýhanet üzerine söylenebilecek çok söz, sorulabilecek çok soru var. Hepsi tanýdýk, fakat. Bir þekilde hepimizin gündemini iþgal etmiþtir bu çetrefilli konu. Genelde aklý baþýnda olan bir insan evladý aldatmak ve aldatýlmak üzerine benzer þeyler söyler. Ýhanetin altý çizilerek yanlýþ olduðu vurgulanýr. Ýki yüzlülüðümüzün somut bir kanýtýdýr, altý çizilen cümleler… konuþurken ahlak kurallarýný ezbere sayýp döken bizler iþin eylem kýsmýnda pek baþarýlý deðiliz. Önceleri ilginç ve zor gelirdi bu çeliþki ama þimdi sadece gülüyorum. Kendini hesaba çekemeyenlerin iþidir ihanet… kendisinin farkýnda olmayan, kendisine yetemeyen içinde sonsuz bir yalnýzlýk taþýyanýn iþi… yalnýzlýðýný ‘daha çok’la doldurabileceðini düþünen ve her an biraz daha yalnýzlaþanlarýn iþi… korkaklarýn iþi…
Ýþin toplumsal ahlak kurallarýnda deðilim… toplumsal ahlak kuralý dediðin, topluma ve toplumdan biri olarak sana raðmen (yani bu kurallarý koyanlardan biri de sen iken) kendinin ve toplumun yasakladýðý þeyleri yapabilme, yaptýktan sonra da daha yüksek sesle kurallar koyabilme yeteneði deðil mi… þimdi bu toplumu alsam karþýma ve sorsam bu soruyu koro þeklinde kocaman bir “hayýýýýýýr”la birlikte bir sürü ‘erdem dip notu’ duyacaðýma bahse girerim, þükürler olsun ki gülüp geçmeyi öðrendim…
Ben iþin vicdani boyutundayým daha çok… kimseyi sonsuza dek sevmek zorunda deðiliz, kimsenin sonsuza dek yanýnda, yaný baþýnda olmak zorunda deðiliz. Hatta sevgisiz sadakat de ihanettir. Baðlýlýk yeminleriyle karþýmýzdakini ama daha çok kendimizi inandýrmaya çalýþsak, yalnýzlýðý böyle böleriz sansak da her þey deðiþmeye ve bir gün hükmünü yitirmeye mahkum… son sözün yani finalin nasýl olacaðý meselesi týkanýyor iþte bizde… bunu kabullensek ve yeri geldiðinde çekip gitmeyi, yeri geldiðinde gidenin arkasýndan içimiz acýyarak da olsa ‘hayat devam ediyor’ diyebilmeyi yani herkesi ve her þeyi ayný anda yaþamýmýzda var etmenin mümkün olmayacaðýný bir anlasak, ihanetin zehri karýþmayacak kanýmýza… ki en çok bu yaralar bizi. Her insanýn hayatta en az bir defa aldatýlmasý gerekliliðine inansam da (her insan her þeyi tatmalý çünkü, anlamanýn yolu yaþamaktan geçer…) ‘insan onuru’ dediðimiz þeyin bu kadar ucuz ve kolay olmadýðýný anlayabilsek…
Günümüz insaný, renkli yaþam adýný takmýþ bu onursuzluða. Ýlginç açýklamalar var, deniyor ki; sizin eksik taraflarýnýzý dolduramýyorsa bir insan, eksik taraflarýnýzý bir baþkasýyla doldurmanýn yani bütünlenmenin bir yoluymuþ ve mubahmýþ ihanet. Eksik yanlar… pek çok cümle sýðabilir, bu cümlenin içine. Bizim dýþýmýzda kim, hangi mucizevi insan bizim ‘eksik yan’larýmýzý tamamlayabilir? Kaç ‘eksik yan’a, kaç insan düþer? Kaç insana, kaç acý? Kaç acýya, kaç kabulleniþ? Aldatan insanlar gördüm, aldatýlanlarda… ‘Aldattým çünkü’ ile baþlayýp ‘piþmaným’ la biten, ‘neden bunu bana yaþattý’ ile baþlayýp ‘her þey yalanmýþ’la biten cümlelerini kanýksadým. O gurur abidesi baþý dik insanlarýn, acýsýný arabeskleþerek ifade etmelerine ve bazen ancak arabesk bir ifadenin yetebileceðine þaþýrdým. Acýsýný öðrendim, piþmanlýðýný da… tahribatýný ve yýkýmýný an an ezberledim. Anlamadým ama…
Hayatýn içinde piþince, sivri taraflarýmýn bileyleneceðini söyleyen, ‘bahsettiklerin radikal seçimler gerektirir ve bu mümkün deðil” herkese sesleniyorum! Aslýnda siz de farkýndasýnýz her þeyin ama kýlýflarýnýzýn elinizden alýnýþý, hatýrlamak istemediklerinizin hatýrlatýlýþý canýnýzý sýkan ve ayný çatýnýn altýnda buluþma, ayný gerekçelere sarýlma gayretini doðuran sizde… Ya çekin gidin ya da kalýn, bunun ortasý yok, hayat bazen ya heptir ya hiç, hiçbir kýlýf uymaz buna… Ýhanet onursuzluktur! Önce kendi bünyenize…