Ýsyaným Sanadýr Bahriyeli
Farkettim de parmaklarýmýn üzerinden tren geçmemiþ benim. Ama eskisi gibi zevk alýyor muyum iþte o tartýþýlýr.
     Öyle çok uzun zaman olmadý daha , hatta zamanýnda çok önemsenmediði zamanlarda ansýzýn karþýmda buldum seni. Ben severdim çocuk olmayý, sense korkardýn bendeki çocuðun hiç büyümeyeceðinden. Bak artýk büyüdü o çocuk. Ama keþke keþke hep çocuk kalabilseydim. Kayýtsýz olabilseydim keþke ve tüm keþkeler bir yana al iþte bir keþke daha sana … Keþke uzakta da olsan bir yerlerde nefes aldýðýný , her yeni doðan güneþe perdeni açtýðýný, çayýndan aldýðýn bir yudumun bile seni bana getirdiðini bilebilseydim keþke. Hep demez miydin keþkelerden uzak bir yaþam sürmeli insan. Ama olmuyor iþte , yapamýyoruz. Bir düþün be dostum , iyikiler ne kadar yer alabiliyor ki yaþamýmýzda.
     Haklýsýn, bende farkýndayým. Ben özgürlüðü seviyorum, noktalama iþaretleri sýnýr koymamalý bana yada ben istediðimi kullanabilmeliyim derdim. Nasýl kýzardýn bana. Bak büyüdük iþte.
     Biraz buralarý anlatayým, geçmiþi yad edelim ne dersin? Bulutlar mor burada; rüzgarsa bir o kadar acýmasýz, vuruyor zamansýz; gök yeþil, yer mavi; ya mavi o da seni aldýðýndan beri bembeyaz; bense senden sonra … Boþver kelimeler yetmez býraktýðýn enkazý anlatmaya. Sarkýk pencere önündeki ürkek kedi yok artýk.
     Yeter tamam kýzma artýk ama unutma bu kadar çabuk dirilemez yaþayan ölüler. Þunu unutma canýmcýðým; verdiðim sözü tutuyorum. Her güçlükte daha çok sarýlýyorum hayat denen canavarýn yakasýna.
     Hasrettin maviye. Al iþte özlem gider þimdi doyasýya. Haydi bahriyeli tüm maviler senin artýk, çoktan açtýn zaten yelkeni.
     Bir zamanlar mavi olan dünyam karadýr þimdi. Duyuyor musun bahriyeli duyuyor musun bu haykýrýþlarý ? Senin dostun mavi, benim düþmanýmdýr.