Gecelerin koynunda aðýt yakar çocuk yüreðim,
Meðer ne çok istemiþ, yüreðinle kutsanmayý
Ne çok istemiþ yüreðinde hapsolmayý
Yarým bir kelepçe kapanmýþ gözlerimde
Baktýðým da sensin, gördüðüm de
Sen bu kadar acý çekmeyi hakettin mi?
Sen kimsin ki diye azarladým kendimi
Ne sanýyorsun, dedim bir de

Cevabý yok bende binlerce sorunun
Uçsuz bucaksýz bir kuraklýk þimdi ruhum
Son su damlasýný gözyaþýmý katýp
Cenazemde akýttým, seni kaybettim

Bu gece, az önce, sen gittin benden,
Ben dur diyemeden, ben kal diyemeden

Kendi idamýma hükümdü yitikliðim,
Binlerce kez vazgeçmek istedim, olmadý,
Öyle bir yere koydum ki seni içimde
Seni kendimden çýkardým; geriye bir ben kalmadý...
24.11.2005 / 00.25