Ýçimde gereksiz bir huzur vardý bugün.
Yaðmura eþlik eden bir korkusuzluk.
Kavuþmalarýn bitiþlerine gebe oldu hayat.
Yaðmur damlalarýndaki tatlý sert muhabbetler...
Benim için gereksiz olan zaman,benim adýma bir güzellik yaptý bugün.
Yaðmurlara karýþtýrdým gözyaþlarýmý.
Doðru zaman,doðru yer metodlarý vardý hayat derslerinde.
Derslikler soðuktu,bir o kadar da ýssýz.
Benim içim donmuþtu deniz kenarlarýnda.
Kumsallarda kum bitmiþ,gözlerimde yaþ...
Elleri tükenmiþ annelerin.
Baþ aðrýlarý tutmuþ.
Aðrýlý insanlar çok üþürler.
Üþümüþüm ben de.
Anlatamadýklarýma yanmýþým.
Yaðmur damlalarý içime iþlemiþ sonra.
Benim adým,olmuþ hüzün.
Yaþlar yaþlanmýþ hep.
Karþý kýyýnýn ýþýklarý yanmýþ;ben uyumuþum...

Kötü Ýçerik Bildir
Gerekçe: Okumuþ olduðunuz metnin ÝzEdebiyat Yayýn Ýlkelerine aykýrý içerik barýndýrdýðýný ya da baþka bir sorun içerdiðini düþünüyorsanýz lütfen bize bildirin. Bildiriminiz anonim tutulacaktýr ve en kýsa zamanda editörlerce incelenecektir.