Bu Satýrlarý Hiç Okuyamasanda….
Belki en kolayý uzun bir tren yolculuðudur düþüncesi ile yalnýzlýðýn dibinde olduðum bi akþam seni hatýrladým. Belki uzun zaman olmuþtur seninle konuþmayalý. Hatýrlayamýyorum en son ne zaman konuþtuðumuzu...Öyle ya bir þeyler ters gidiyor olmalý ama ne; bulmak lazým ya da konuþmak lazým ters giden þeyle; olmuyor ki sadece çekip gitmek geliyor insanýn içinden belki de taa derinden. Upuzun bi tren yolculuðu olsun ki yolculuk boyunca ýzdýrabýmý dinlendirsin ; dinlendirsin ki indiðim þehirde tutmasýn yakamdan …Hala düþünceler beni bir yokluðun derin sularýna gömmeye çalýþýrken aslýnda o yoklukta su olmadýðýný ama yine de gömüldüðümü fark ettim.Oysa kuþlarda derinlerdedir ama gökyüzünde olur bu derinlik ya ...Su bile olmayan derin sularda anlamca kaba hisçe beni ýzdýraba iten bu sarsýntý sonunda kalbime fýrlattýðým bir vazo parçaladý yüreðimi oysa ben vazonun kýrýlmasýný bekledim bütün bir ömür kýyýsýnda.Olmadý yapamadým; baþaramadým demek te gelmez ki içimden öyledir ya insan baþaramasa da olmadý dedirtir mi diline ama kalbi onu alýrda ta buralardan býrakýr bir maðaranýn en karanlýk odasýna.Bir çocuk sesine belki bir yaþlý huysuzluðuna hasret býrakýr merhum ruhumuzu.Nedir çok derin yaþatan insaný boþlukta? Oysa yaþam mý vardýr boþlukta o da bilinmez ya evet en güzeli zamanla tartýlamayacak kadar uzun bir tren yolculuðudur hisçe yalnýzca...