GÝRÝÞ

düþüþ baþladý
boþluðun sesi büyüyor gözlerimde
ne zamandýr ayný ölümü görüyorum rüyalarýmda
sonra rüzgarlý birgün ve ismini yazmaktan imtina ettiðim þehir
ansýzýn beliren ay göðüs kafesimde ve bir el
belki de bir ayný elde bir neþter
kanýmýn kokusu sarýyor boþluðu
þimdi sükut beyaz bir intihar
ama ben yaþamak þarkýsýný söyledim gün boyu
dinleyen yok
kimsenin tahammülü yok böyle bir hali arza...

düþüþ devam ediyor
þarkýlarda arsýz arsýz yalaný kutsuyor
bir beklediðim var gelenlerin içinden
þehir gibi düzensiz büyüyen ve geliþen bir korku içimde
geriye kalan sadece hastalýk günleri nedameti
inatla kelimelerden sarkaç yapýyorum kendime
adýma þaþýranlar adýmlarýmý kýnýyorlar ne tuhaf
koþsamda nefesim kesiliyor dibe varýnca
kimsenin umrunda olmuyor kalan
yaþadýðým yalanlar içinden en sahici olaný zaman...

E.Emrullah Yýlmaz