Korkunu ödünç býrak diyor satýrlarýn....
Gel,dokun yüzüme..hayal deðil gerçekle baþbaþasýn..
Anlatamam ki....
Ödenecek daha çokkkkkk bedeli var yaþanmýþlýðýmýn..
Diyet olarak belirlenense aþkým...
Kolay deðil...
Güveni olmayan yüreðimi yüreklendirmek...
Kolay deðil...
Yenilgileri zaferlerle neticelendirmek...
Korkma,ben varým diyorsun...
Ya seni ben çiziyorsam...
Adýný sanýný ben düþürüyorsam satýrlara...
Ya sen sen deðilsen..
Hiç olmamýþsan,bir hayalsen...
Ya bir rüyaysa yeþilin rengine boyalý gözlerin...
Benim olduðunu düþünürken,
Senin olmadýðýný düþünmüþsem...
Zaman kavramýný yitirmiþse yataðýnda...
Uzaklarda olan birkaç sýralý cümleyse varlýðýn...
Ya korktuðum gelirse baþýma...
Ya sen gidenlerden olursan..
Ya sana yazýlan mektuplar öksüz kalýrsa,ardýnsýra....
Seni seviyorum diyorsun.....
Ya içinde parçalanýyorsa bu iki kelime...
Sýradanlaþýp,batýyorsa her söylediðinde yüreðine...
Yitik bir savaþçý oluyorsan anýn içinde...
Ya sevda yüklü bulutlar yoksa,
Yaðmayacaksa aþk üstümüze...
Yüzümde parçalanacaksa yüzün günün birinde...
Ya gelenim.....
Sevdiðim...
Ya benim yazgýmsa sevdaya düþmek,
Ayrýlýk sokaðýnýn giriþinde....

"Yeþile gömdüm acýmý"