Ben senden önce ölürsem doyasýya aðla baba.
Anýlardan kaçmaya çalýþma,
Barýþ onlarla.
Yaþamdaki en büyük þey ölümdür baba
Ve ben farkýndayýmdýr hep öðrettiklerimin.
Gidiþim son bir þey öðretsin sana,
Aðlamak, biten þeyin büyüklüðüne inanmaktýr;
Ýnanmak, insan olmaktýr baba.
Bundan sakýn utanma.
Ben kaybettiklerimi sahiplenirdim ya..
Sende beni öyle sahiplen baba..
Küçüklerimi avutma, onlara þakalar yapma
Dedemin arkasýndan ben nasýl hýçkýra hýçkýra aðladýysam,
Onlarda öyle aðlasýnlar ardýmdan.
Beni topraða göm ama kalbine gömme baba
Benim orada olduðumu duyumsayarak yaþama dönebileceðini sanma.
Bir þans taný içindeki çocuða
Ve doyasýya aðla.
Seni böylesine yürekten sevdiðim ve
Kendimi böylesine sevdirdiðim için beni suçlama.
Yaþamýn bu denli derin,
Ölümün bu denli acý oluþunu suçla.
Sevgiyle yaþamak ne kadar anlamlýysa,
Sevgisiz ölmekde o denli saçma.
Ölümümü anlamlý kýldýðýn için teþekkür ederim sana.