MABET

Bir ev, tek odalý ama oldukça geniþ olan odanýn yerden yüksekliði iki metreyi bulmakta ve dýþarýdan bakýlýnca küçük þirin olarak göze çarpan bu yer þehrin tüm acý çýðlýklarýný, yalnýzlýklarýný dýþarýda býrakan garip bir havaya sahip. Çatýsýndaki birkaç kýrýk kiremidin, yer yer çatlayan bir duvarýn dýþýnda oldukça saðlam, utkuyla ayakta duran bu odanýn çevresinde bulunan birisi oldukça yaþlý olan bir dut diðeri de kavak olan iki aðaç vakur ama güzel bir görünüm sunuyor onu ilk görenlere. Evin arka ve yan taraflarýný kaplayan oldukça büyük ve geniþ bir gül aðacý eski, kendisini yer yer pisliðe ve pasa býrakan demir çitlerle örülü olarak hoþ kokular yayýyordu etrafýna her görünen insana merhaba dercesine. Ama paslý çitlerle çevrili bu güzellik akþam güneþi kadar kýrmýzý çiçekleriyle insanlarý büyülerken genç bir kýz kadar öfkeli dikenleriyle her misafirine pek de hoþ görünmüyor ve kendisinden bir parça koparmak isteyenlere tüm gücüyle karþý koyarak, o da onlardan bir parça alýyordu. Tüm bu güzelliklerin dýþýn da insanlarý oraya çeken o küçük odanýn içindekilerdi. Kapýdan içeri giriþte sizi yerde boydan boya serili, silik renkleri ve sökülen yerleriyle oldukça eski olan bir halý karþýlýyor. Bu halýya basabilmek için ayakkabýlarýnýz temiz olmalý ve daha önemlisi besmele çekmeden asla içeri girmemelisiniz.Evin iç duvarlarý dýþ tarafa kýyasla temiz ve yeni boyasýyla içerinin farklý olduðunu kanýtlar gibi.Evin tam ortasýnda üzeri yeþil ama yer yer iþlemelerin ve Arapça yazýlarýn bulunduðu bir örtüyle örtülü ,baþ tarafýn da yine yeþil bir kavuðun durduðu bir tabut yandaki pencereden vuran sabahýn ilk ýþýklarýyla ona bakanlarýn gözlerini kamaþtýrýrcasýna yükseliyor tek baþýna.Baþucundaki bir duvarda asýlý Kutsal Kitap yanýndaki çerçevelenmiþ Arapça dualarla tamamlýyor bu tapýnaðý.
Bu tapýnaðý sabahýn ilk ýþýklarýyla ziyaret eden erkek ve kadýnlar yanlarýnda çocuklarýyla hastalýklarý, umutlarý ve gelecekleri için yakarýyorlar günün geç saatlerine kadar. Sonra bu dilekler için adaklarýný sunuyorlar O’na ve ayrýlýyorlar ardýndan yeni dileklere gebe olan bu yerden. Doðmasýndan biraz önce getirdiði kýzýllýkla güneþ, erkenden gelen ve bedenleri soðuktan titreyen birkaç kiþinin üzerine hücum ederek onlarý ýsýtýyor ve bir aðýrlýk çöktürüyor bedenlerine, ardýndan karýþýyor ziyaretçilerin konuþmalarý sarý ýþýk parçacýklarýna.
__Anne sence de çok erken gelmedik mi? Diye sordu yirmili yaþlarda, siyah saçlarý baþörtüsünün sað tarafýndan hafif kendisini gösteren, küçük bir burnu, ince kaþlarý, yuvarlak hoþ bir çenenin üzerinde yine küçük bir aðza ve tüm bunlarý tamamlarcasýna özenle yaratýlmýþ ela gözlere sahip Leyla.
__Býrak þimdi konuþmayý ben iþimi bilirim. Gözlüðümü de unutmuþum tam göremiyorum zaten tut kolumdan da oturalým þuraya diyerek oturdular biraz ileride ki banka. Leyla’nýn yanýndaki kayýnvalidesi Rabia kýnalý saçlarý, geceyi anýmsatan simsiyah gözleri, iri ve basýk burnuyla uyuþan büyükçe bir aðýzla yaþlýlýðýn tüm belirtilerini taþýyordu üzerinde.
__Ama anne çok soðuk üþüyorum diyerek sokuluyor Leyla annesine.
__Tamam, yavrum merak etme birazdan gideceðiz, bu saatte çok tenha olu burasý ama birazdan adým atacak yer bulamazsýn þimdi duamýzý edelim, adaðýmýzý adayýp gideriz dedi Rabia bilgiççe çevresini süzerek.
__Bak kýzým eksik etme duaný burada, eðer kalbin temizse Abdullah Hz. kabul eyler de istediðin olur Allah’ýn izniyle. Bak bizim Ayþe oðlu için ne kadar dua etti de oðlu þimdi doktor olacak dedi Rabia kendisine has bir üslupla.
__Ama anne ben Ayþe ablanýn oðlu Ali’yle ayný sýnýftaydým lisedeyken, O hep çalýþkandý ve hep doktor olacaðýný söylerdi.
__Sus yavrum, aman öyle konuþma sonra Abdullah Hazretleri’nin gücüne giderde uðraþýr seninle. O ne demekmiþ Allah yürü ya kulum demeyecek sen de bir iþte baþarýlý olacaksýn öyle mi, kader kýzým kader, olacaksa olur.
Leyla’yý bir titreme almýþtý ama bu vücuduna iþleyen soðuktan ziyade bulunduðu ortamdan duyduðu korkudandý. Korkan gözlerle süzdü çevresini sonra annesinin yanýnda olduðunu bilmenin rahatlýðýyla tekrar dinlemeye baþladý O’nu.
__Biliyor musun kýzým, Ayþe her gün buraya gelerek hiç duasýný eksik etmiyordu. Oðlunun sýnavýndan iki gün önce rüyasýnda adýnýn Abdullah olduðunu söyleyen bir adam oðlunun ellerinden tutarak göklere çýkarmýþ, sence bu kadýn yalan mý söylüyor? Diyerek karþýsýndakinin yüzüne bakarak korku ve þaþkýnlýk ifadesi aradý ama diðerinde böyle bir þey görünmüyordu ya da O’na öyle gelmiþti. Bu sýrada güneþ iyice yükselmiþ, ortalýðý saran soðuk havanýn üzerine sýcak bir esinti çarþaf gibi serilmeye baþlamýþtý. Sýcak hava ile gelen serçeler fütursuzca binanýn saygýnlýðýný önemsemeyerek ötüþüyor, oradan oraya uçuþuyorlardý. Yavaþ yavaþ gelen insanlarla kalabalýklaþan çevreyi büyük bir ses kalabalýðýnýn saracaðýnýn habercisi olan bir uðultu kaplamýþtý. Bu sýrada Rabia’nýn yanýna ve arkasýna oturmuþ birkaç kiþi O’nu dinliyorlardý. Orta yaþta bir kadýn;
__Selam ün aleyküm teyze diye seslendi O’na.
Rabia ise anlattýðý hikâyenin ardýndan gözlerini türbeye dikmiþ, korku ve saygýyla aðzýnda bir dua mýrýldanýyor; arkasýndan kendisine seslenenleri ise duasýný bitirdikten sonra yanýtlamak için konuþmuyordu.
__Aleyküm selam yavrum dedi duasýný bitirince. Kadýn heyecanlý bir ses tonuyla Rabia’ya bakarak;
__Demek komþunuz da görmüþ teyze?
__Neyi görmüþ yavrum? Dedi öteki anlamadýðýný belirterek.
__Neyi olacak teyze Abdullah Hz. bende gördüm O’nu. Dedi ve bir yandan etrafýný süzerken, diðer taraftan da dinlenip dinlenmediðini kontrol ediyordu. Sonra izlendiðinden emin olarak konuþmaya baþladý.
__Ah teyzeciðim nereden baþlasam bilmem ki benim biricik yavrum Kenan’ým çok hastaydý diyerek çantasýndan çýkardýðý bir fotoðrafý yanýndaki Rabia’ya uzattý, iþte bu teyze inanýn çok hastaydý. Doktorlar, ilaçlar hiçbir fayda etmiyordu. Oðlum yavrum eriyordu gözlerimin önünde. Bunlarý söylerken dolan gözleriyle resme bakýyor, bir yandan da kah göðsünde kah kucaðýnda birleþtirdiði elleriyle resmi dudaklarýna yaklaþtýrýp öpüyordu. Rabia’da her anne gibi kadýnýn annelik haykýrýþlarýný anlayabiliyor ve O’da dolan gözleriyle, arada içinden gelen hafif ahlarla O’na eþlik ediyordu. Sonra burayý söylediler, biz de neredeyse her gün buraya gelmeye baþladýk. Ýlk geldiðimiz zamanlar bir kadýn vardý burada iyileþen oðlu için adaðýný getirmiþti. Sonra bana þu dut aðacýndan biraz dut alýp Yasin suresiyle her sabah oðluma yedirmemi, ardýndan da güllerden birisini alýp kaynatarak yine üç defa Ýhlas okuyarak içirmemi tembihledi. Bir hafta sonra da gelip kurban kesmemi söyledi. Bu sýrada Rabia anlatýlanlarýn etkisiyle heyecanlanmýþ, bazen kýsýlan bazen de açýlan gözleri ile kadýný izliyordu. Kimi zaman da Leyla’ya bakýyor O’nun gözlerindeki þaþkýnlýk ve korkuyla keyifleniyordu. Kadýn bu sýrada eliyle gülleri, dut aðacýný ve kurban kesilen yeri göstermiþti onlara. Çantasýndan çýkardýðý þiþeden su içtikten sonra Elhamdülillah diyerek soluklandý bir an.
__Teyzenin söylediklerini aynen yaptým. Bir hafta sonra rüyamda yaþlý bir adam bana oðlumu getirdi, sonra da gitti. Ardýndan oðlum yavaþ yavaþ düzelmeye baþladý Allah’ýn izniyle, neyse benim gitmem gerek diyerek derin bir nefes aldý, yerinden kalktý tekrar esenlik dileyerek türbeye doðru yöneldi hýzla.
Rabia kadýnýn ardýndan bakarak gelinine döndü
__Bak inanmýyordun, bu ne öyleyse tövbe tövbe diyerek ekþi bir þeyler yemiþçesine büzdü suratýný diðeri gözlerinden okunan korkuyla;
__Anne ben öyle bir þey söylemedim ki.
__Bak inanmada gör Abdullah Efendi ne yapacak sana dedi Rabia küçük bir çocuðu korkutur gibi. Leyla ürkmüþ titreyen bedeniyle;
__Anne böyle söyleme korkuyorum dedi ve daha bir sýký sarýldý kadýnýn koluna. Yerlerinden kalkarak türbeye yöneldiler. Ýlk geldiklerine kýyasla artan kalabalýk etrafý kaplýyordu neredeyse. Koluna sarýldýðý annesiyle Leyla uzaktan bakýlýnca, gençlikle yaþlýlýk arasýndaki bedensel uçurumu sergiliyordu sanki. Rabia yürürken zorlanan bedenine raðmen azimle türbeye yaklaþýyor, kendisini her adýmda daha güçlü hissediyordu. Türbenin önüne geldiklerin de birçok insanýn oluþturduðu sýrada dualar ediyordu. Sýra Rabia’lara gelince besmeleyle içeri girmiþler, tabutun yanýna sokulmuþlardý. Leyla kaybetmekten korkarcasýna Rabia’nýn kolunu tutuyor, O’nun dualarýna eþlik etmeye çalýþýyordu. Rabia askerdeki oðlunu düþünerek sað salim eve gelmesi için yalvarýyordu. Leyla ise annesinin rahatlýðýyla gevþemiþ üzerine çöken garip bir güven duygusuyla eþi için dua ediyordu. Ýki kiþinin dualarý farkýnda olmadan ayný kiþi için çýkýyordu ateþle kavrulan bir ananýn, bir yârin kalbinden ve de ona eþlik eden dudaklardan. Onlarýn yaný sýra içeri girenlerde kendi istek ve dualarýyla mýrýldanýyor, bu da içeride birbirine karýþarak bestesiz bir melodiyi andýrýyordu. Ýnsanlarýn yüzlerindeki o garip huzur ise ne daha fazla ne de eksik bir biçimde kendisini hissettiriyordu.
Duasý biten Rabia Leyla’nýn yardýmýyla yavaþça olduðu yerde doðrularak tabutun etrafýnda dolaþmaya bir yandan da yeþil örtüyü öperek dualarýyla kapýya yaklaþtý. Son kez tabutun örtüsünü öperek dualarýyla kapýya yaklaþtý. Son kez tabutun örtüsünü öperek yüzüne sürdü, bu sýrada O’nu takip eden Leyla’da annesinin yaptýklarýný tekrarlamýþ onun ardýndan dýþarý çýkmýþtý. Rabia bir anlýk itiþ kakýþýn ardýndan kaybetmiþti gelinini. Saatine bakarak;
__OO öðlen olmuþ nereye kayboldu bu kýz diyerek çevresine bakýnýyordu. O’nu biraz ileride demir çubuklarýn arasýndan uzattýðý elleriyle bir gül dalýný koparmaya çalýþýrken gördü. Kendisine has adýmlarýyla O’na yaklaþarak;
__Ne yapýyorsun kýzým orada?
Öteki ürkerek baktý annesine.
__Þey anne hani kadýn anlatmýþtý ya ben de düþündüm de Remzi için bir tane alsak iyi olur dedi ürkek bir sesle.
Rabia hafif bir tebessümle kýzýn omzuna dokunarak;
__Tabi tabi iyi düþünmüþsün hadi acele ette eve gidelim dedi.
Annesinden cesaret alan Leyla az önce dikkat ettiði dikenlere aldýrmadan kopardý gülü ve çantasýna koydu incitmekten korkarcasýna, geride ise aðacýn üzerin de birkaç damla kan býrakarak.
Annesinin koluna girerek yürümeye baþladýlar, yüzlerinde hafif bir tebessümle. Onlar ayrýlýrken birçok insanda buraya geliyor, çevrede oluþan insan kalabalýðý bin bir umutla çevresini doldurduðu türbenin etrafýnda dualar okuyor, birbirlerine hikâyeler anlatýyor ya da cesaret ve umut veriyorlardý ihtiyacý olanlara. Kesilen kurbanlar etrafýnda toplanan insanlar daha bir þevkle dua ediyor sabah güneþinin tüm sýcaklýðýyla üzerlerine vurmasýna aldýrýþ bile etmiyorlardý.
Ardýndan biraz ilerden gelen bir ezan sesi sýcaðý ve kalabalýðýn uðultusunu yýrtarcasýna bastýrarak, kendisine katýlan birçok AZÝZ ALLAH sesiyle umuda karýþarak büyük binalarýn duvarlarýna çarpa çarpa devleþen mabedin etrafýnda yankýlandý.