Mahallenin Magandasý

Bursa’nýn mutena bir semtidir burasý. Çok insan imrenir burada yaþamaya, sanki burada oturduklarýnda alýnlarý daha bir ak olacakmýþçasýna, sanki boylarý biraz daha uzayacakmýþçasýna, imrenir dururlar burada yaþamaya, onun için de birkaç yýl içinde bile bir sürü kiracý geldi gitti mahallemizden. Oysa bilmezler ki insanlar, magandalýk her yerde aynýdýr, Üniversite bitirmekle de magandalýktan arýnamýyor insanlar, iþte bizim de mahallemizin böyle bir magandasý var. Bir karýsý, bir de kendisi yaþar evinde, çocuklarý yoktur, hatta bir hayvan bile beslemezler, yalnýzlýklarýna yoldaþ olsun diye. Bütün mahalle genelde uzak durur bu adamdan, alnýnda yazmasa da magandalýðý, gözünden okunur adamýn ne olduðu, bakýþýndan ele verir adam kendini, davranýþlarý magandalýðýna þahittir. Yazýk ki, çok iyi bir aileden gelmekteymiþ, konuþanlardan duydum. Hep çocuklarýma musallat olur bu maganda, hiç rahat vermez onlara, çocuk olduklarýný düþünmez, zaten tek derdi de çocuklar deðil ki magandamýzýn, konu komþuyla da geçinemez, herkesi rahatsýz eder, toplu yaþama özürlü maganda.
Neyse. Bakýn benim çocuklarým top oynuyorlar üst caddede. Bursa Belediyesi çocuklara bir oyun alaný tahsis etmediðinden, nasýl olsa mevsim de yaz olduðundan, tabi yaz olunca gelen geçen araba fazla olmadýðýndan, benim delikanlýlar futbol oynuyorlar caddede, her akþamüzeri yaptýklarý gibi. Daha yeni yeni yetiþiyor bunlar, çoðunun daha býyýklarý bile terlememiþ, bildiðin çocuk, sadece iki, üç tanesi biraz daha kabaca, en küçükleri oniki-onüç yaþlarýnda, sýra sýra, boy boylar, sadece o iki veya üç tanesi yirmi var gibiler, ama bir görseniz hepsini bir arada, hepsini bir ailenin çocuklarý sanýrsýnýz, ne güzel otururlar da kikirderler hep birlikte, aralarýndaki yaþ farkýný unutarak. Bazen de þarkýlar söylerler, kimisi enstrüman da çalar, mahalleye müzik ziyafeti çekerler de, mest olur burada yaþayanlarýn hepsi kuzucuklarýmý dinlerken.
Ne güzel, keyifle izlerim ben onlarý her akþamüzeri böyle baðýra çaðýra top oynadýklarýnda. Þimdi de öyle hissediyorum iþte, hani neredeyse, mümkün olsa, yaþýma baþýma bakmadan, tahtadan bir bank olduðuma unutup, ben de katýlacaðým aralarýna da, ben de coþacaðým onlarla birlikte, kendimden geçeceðim onlar gibi, sanki ayaklarým varmýþçasýna.


Mahallemizin magandasý çýktý evinden, arabasýna doðru yürüyor, arabasýna doðru giderken de pis pis bakýyor kuzucuklarýma, sanki kendisi hiç çocuk olmamýþ gibi. Eyvah, yine dalaþacak çocuklarýmla, yine ürkütecek miniklerimi, henüz erken olduðundan, büyükler de yok yanlarýnda.
- Ne gürültü yapýyorsunuz lan? Babanýzýn çiftliði mi burasý? dedi Maganda
-Biz gürültü yapmýyoruz ki ya, sadece top oynuyoruz, dedi Ferit.
-Defolun lan burdan, görmesin gözüm sizi. Zaten geçen gün aynam kýrýlmýþ, siz yapmýþsýnýzdýr bunu da, bu mahallenin piçi deðil misiniz?
-Piç olduðumuzu nerden biliyorsun? Anamýz belli, babamýz belli, aramýzda yabancý da yok, hepimiz bu mahallenin çocuðuyuz, dedi ellerini beline koyarak, futbolcu olduðundan efelene efelene Emre.
Çocuðun üzerine doðru yürümeye baþladý Maganda.
-Ýndir lan o ellerini, bana mý dayýlanýyorsun sen, it? dedi Maganda
-Ne dayýyým, ne itim, sen kaç yaþýnda adamsýn, bize örnek olman gerekirken, aðzýndan çýkaný kulaðýn duyuyor mu senin? dedi Emre, kimsenin ondört yaþýnda bir çocuktan beklemediði bir olgunlukla.
-Ýndir dedim sana o ellerini lan, diye gürledi Maganda ve Emre’yi itti. Sarsýldý Emre, sporculuðuna çok güvenerek efelenmiþti ama, karþýsýndaki adam da tam ayý gibiydi, alt edemeyeceðini anlamýþtý anlamasýna ama yiðitliðe de leke sürdürmek istemiyordu ve arkadaþlarýnýn arasýnda sonradan alay konusu olmamak için, bir türlü geri adým atmýyordu.
Bir adam yaklaþtý yanlarýna, kumral, biryetmiþbeþ boylarýnda, görünürde kendi halinde gibi duran, ama belli ki tanýdýktý, bütün çocuklar etrafýný sarmýþtý ‘Berk amca’ diye. ‘Berk amca’, magandanýn oðlunun göðsüne vurarak ittirdiðini görmüþtü aþaðýdan gelirken.
-Ne oldu birader, bir þey mi var? diye sordu Berk amca
-Sen git iþine be, deyip, onu da göðsünden itelemeyi geçirmiþti ki aklýndan maganda, ellerini daha uzatmakta iken, üste üste, nereden geldiðini anlamadýðý birkaç yumruk yedi ve ne olduðunu anlamadan, Berk amcanýn altýna serilmiþti bile. Bu arada mahallemizin kuzucuklarý da Berk amcadan aldýklarý kuvvetle, yerde yatan adamý tekmelemeye baþlamýþlar, yýllardýr içlerinde kalan öçlerini almaya baþlamýþlardý. Maganda yere serildi kaldý, kalkamadý bile. Bütün bu olaylar sadece birkaç saniye içinde olmuþ, dakika bile sürmemiþti yaþananlar.
Okkalý bir dayaktan sonra bütün çocuklar sýðýrcýk yavrularý gibi bir andan uçup gittiler sokaktan, sanki hiç kimse olmamýþtý sokakta, sanki onlar magandayý hiç tekmelememiþlerdi, ama birkaç tanesi Emre’lerin apartmana daldý, Berk amca da beraber.
Bomboþ kaldý etrafým. Sadece magandanýn karýsý koþtu yardýma, ama maganda ya adam, karýsýna da baðýrýnmaya baþladý, buna raðmen aldýrmayýp kadýn, ince, narin vücudundan beklenmeyecek bir azimle asýldý
kocasýnýn uzattýðý kolundan da kaldýrdý magandayý yerden. Magandanýn gözü patlamýþ, yüzünden bir yerlerden de kan akýyor, ama neresi olduðunu kestirmek pek de kolay deðil. Kolunu da göðsüne bastýrmýþ, galiba kolu mu kýrýldý ne? Ah bir dilim olsa da, karþýsýna geçip bir oh çeksem þu serseme, ne zamandýr nasýl da hak etmiþti böyle bir dayaðý, hem de minicik çocuklardan, Berk amcalarýnýn korumasý altýnda, handiyse bir meydan dayaðý yemeyi. Ah bir bacaklarým olsa, canlansam, koþsam da ben de kuzucuklarým gibi bir tekme atabilsem bu þehir magandasýna, ah ne çok isterdim bunu, ama olsun kuzucuklarým benim yerime de, iyice bir tekmelediler onu. Çoktan hak etmiþti o bunu, zaten bugün olmasa da komþulardan birinden bir gün mutlaka bir dayak yiyecekti ya, insanlar sadece diþlerini sýkýyor, savuþturmaya çalýþýyorlardý bu belayý baþlarýndan, polislik, mahkemelik olmasýnlar diye. Eh, bir gün birileri kucaðýma oturup muhabbet ederlerken duymuþtum, dayak olmadan, yaralama olmadan ve ölüm olmadan polis gelmezmiþ bu memlekette, yönetmelikleri öyleymiþ. Ancak vukuat olacak, belki de bu þehir magandasý çocuklarýmdan birinin üzerine yürüyüp, bir yerlerini incitecek, veya daha önce yaptýðý gibi arabasýný üstlerine sürecek, çocuklar da kaçarken biri düþüp, arabanýn altýnda kalacak da, ondan sonra polis gelecek.
Bu da devletin mevzuatý iþte, ölmeden çare bulunmama üzerine kurulu.
Yaralanýnca veya ölünce polis gelebilir; ama bir de komþuysanýz eðer böyle, polis de gönül alýr gidermiþ vukuat olmadýðý sürece.
Dayak faslýndan sonra kimsecik kalmadý sokaklarda. Sanki yer yarýldý da içine girdiler kuzucuklarým.Sokaðýmýz bir anlýk bir ýssýzlýða büründü, gelip geçen araba seslerinin dýþýnda. Nerelere saklandýlar acaba? Akþama çýkarlar herhalde ortaya. Magandanýn karýsý arabalarýný çýkartmýþ park yerinden, kocasýný da yanýna oturttu, polise mi gidiyorlar ne? Acaba kuzucuklarýma bir þey yapar mý polis? Ama görgü þahidi var mý ki? Kim þahitlik eder böyle bir mahalle ayýsýnýn lehine? Hiç sanmýyorum kuzucuklarýmý ele vereceklerini mahalle sakinlerinin. Ama belli mi olur, bazý kendisini bilmezler, çocuklarýn gürültüsünün kesilmesine sevinenler de çýkabilir, bir iki tane de olsa.
Ne kadar zaman geçti acaba? Magandayla karýsý geri geldiler, yine karýsý þoför mahallinde, maganda yanýnda. O da ne? Adamýn kolu bir bezle sarýlmýþ ve baþka bir bezle de boynuna asýlmýþ.Adam inince arabadan, karýsý yine arabasýný benim üst tarafýmdaki cadde üzerine park etmeye götürdü. Kuzucuklarým hala yok ortalarda, çillik yavrusu gibi daðýldýklarýndan beri, mahallede araba sesleri dýþýnda in cin top oynuyor.
Adam içeri girmemiþ, karýsýnýn arabayý park etmesini beklemiþ, hala kapýnýn önünde bekliyor. Hay allah, bu baðýrýþ da nesi, yine magandanýn sesi geliyor, dana böðürtüsü gibi. Karþý evlerden bir kadýn da, ona baðýrýyor. Aman, aman, ne baðýrmasý, küfrediyor kadýn.
-Nereden biliyorsun piç olduðunu pezevenk? Yanýmda mýydýn? Utan utan, boyun posun devrilsin senin, utanmadýn mý el kadar çocuklara el kaldýrmaya? Rezil!, diye veryansýn ediyor, kýzýl kafalý teyze.
Adamýn dilinin kemiði yok, küfür üstüne küfür savuruyor; o da ne kýzýl kafa teyze onu bastýrmýþ, maganda içeri kaçtý, baktý pabuç pahalý, baktý kýzýl kafa ondan ala küfür yarýþýnda, baktý konu komþu balkonlara çýktý, yemedi magandanýn yüreði galiba, dar kaçtý evine.

Aðzýna saðlýk teyzem, valla dinsizin hakkýndan imansýz gelir misali, ancak senin gibisi gelir, bu terbiyesizin hakkýndan. Aaa, Emre’nin evi bu, o da Emre’nin halasý galiba. Pek neden olduðunu kestiremedim ama, bütün çocuklar anne, baba diye seslenirken, Emre’nin hep hala veya babaanne diye seslendiðini duyarým, demek Emre onlarla yaþýyor. Babasýný gördüm bugün de, annesini görmedim bu çocuðun, kuzum, öksüz galiba.

Bu kadýn bayaðý eli maþalýlardan galiba, gözünü budaktan sakýnmadan basýyor küfürü. Helal olsun valla. Ýþte sonunda kaçýrdý magandayý evine. Ama kuzucuklarým da çil çil daðýldýlar bu arada. Nerelere saklandýlar acaba? Hiç biri yok ortalarda. Koca adam utanmýyor çoluk çocukla uðraþmaktan. Ne menem bir dünya bu insanlarýn yaþadýklarý, aklým ermiyor ki.
Oysa bize bir baksalar, kuzu kuzu geçiniriz ormanlarda, bazen dallarýmýzý birbirimizi uzatarak, kardeþ kardeþ. Kesecekleri zaman bizleri, hiç itiraz etmeden uzatýrýz boyunlarýmýzý, bize yeni bir hayat verecekler diye, yaþlandýðýmýz için seviniriz de üstelik, yeni bir bedende, yeni bir hayat yaþayabileceðimiz için. Ama bu insan denen varlýk bir muamma. Anlamak mümkün deðil bunlarý.
Büyük gürültüden sonra herkes evine çekildi yine. Kimsecik yok ortalarda. Kuzucuklarým da kim bilir hangi deliðe saklandýlar. Araba motorlarýnýn gürültüsünden baþka ses yok yine. Onlarýn da gürültüsü az deðil ya zaten. Neden bu kadar seslidir bunlarýn motor dedikleri caný anlamam? Sanki sessiz sedasýz nefes alamaz, yaþayamazlar gibi, gümbür gümbür gümbürdetirler ortalýðý. Bir çoðu yapmaz da bunu, en çok þu büyük arabalar yapar. Onlar da yaþlý da, diðerleri daha mý gençtir ne? Belki de ondandýr yaþarken çýkardýklarý ses farklýlýklarý. Kuzucuklarým birkaç saat görünmezler artýk ortalarda.
Yine boynu bükük kaldým iþte. Her biri çekti gitti bir yerlere. Herhalde evlerindedirler þimdi. Birkaç saat görünmezler ortalarda. Biz insanlara göre cansýz, ama aslýnda onlardan farklý olarak canlý maddeler için saat mefhumu yoktur, onun için de günün hangi saatindeyiz, akþama ne kadar var kestiremiyorum. Bu saat mefhumunu da insanlardan öðrendim yine. Onlarýn çok iþi oluyor bu saat dedikleri zamanla. Oysa zavallý þeyler farkýnda deðiller zamanýnýn sonsuz olduðunun. Onu bölmüþler gün içinde bir çok parçaya, o parçacýklar arasýnda koþturup duruyorlar. Anlamak mümkün deðil ne yaptýklarýný ya, o da onlarýn yaþamý iþte. Benim için aydýnlýk var, karanlýk var, birinde oksijen üretirdim, diðerinde ise tüketirdim, henüz toprakla birbirimize baðlýyken. Þimdi ise o da yok. Ancak kimseler olmadýðýnda, ortalýk sessizleþtiðinde anlayabiliyorum gün ve gece olduðunu. Benim bir iþime yaramýyor bu ama, kuzucuklarým gelmiyorlar gece dedikleri zaman tünelinden geçmekte olduðumuzda, onlar uykuda oluyorlar o zaman. Ben de biraz daha yaþlanýyorum, eskiyorum onlarýn bu gece dedikleri zaman diliminde.

Ýþte kuzucuklarým çýkmaya baþladýlar ortaya, iþte birkaç tanesi etrafýna bakýna bakýna geliyor, birazdan karýnca sürüsü gibi doluþurlar buraya. Maganda yine çýkmasa bari, çýkmasa da kuzucuklarýmý ürkütmese. Ne çok alýþtým onlara, varlýklarý beni yaþatýyor adeta. Olmadýklarýnda ise boynum bükük kalýyorum, sanki öksüzmüþçesine. Ah, bir dilim olsa da anlatabilsem bütün bunlarý onlara. Onlarla yaþadýðýmý, onlarla þenlendiðimi, acýlarýný acým edindiðimi, coþkularýný mutluluðum kabul ettiðimi. Ama ben anlatamasam da onlar bilirler benim onlarla ne kadar mutlu olduðumu. Üzerime öyle gerine gerine uzanýþlarý var ki bazen, sanýlýr ki evlerindeler veya analarýnýn kucaðýndalar. Onlar da mutlu benim varlýðýmla. Benim keyfimiyse hiç sormayýn!