Ceplerimde hüzün var, daðýtsam þekerleme yerine alan olur mu acaba? Paraya benziyor sanki, ben büyükleri harcadýkça çoðalýp bozukluklar halinde yýðýlýyorlar yeniden ceplerime. Hüzün kumbarasý diye bir þey var mý acaba yoksa ben mi icat etmeliyim? Ýyi fikir aslýnda, istemediðin veya ihtiyacýn olmadýðý yada hüznün tavana vurduðu zamanlarda atacaksýn kumbarana bozukluklarý, az biraz efkar istediðinde canýn veya bir mumun titrek haykýrýþlarý arasýnda kalmak istediðinde yüreðin, açacaksýn kumbaraný ve içinden küçük bir bozukluk çýkarýp yakacaksýn gönül zindanýnýn en kuytu köþelerinden birinde. Hüzün güzel þey yeri geldiðinde, seviyorum aslýnda bazen hüzünlenmeyi ama sevmiyorum hüzne yenik düþmeyi, aðýz dolusu gülmenin tadýna varabilmeli insan, seviyorum ulan deyip haykýrabilmeli, yaþayacaðým diye yumruðunu sýkýp çýkabilmeli temmuz güneþinin ortasýna ama hüzne yenik düþmemeli asla. Karar verdim bu gece, en kýsa zamanda bir hüzün kumbarasý almaya...