RUTÝN-ÞÝÝRSEL

RUTÝN BÝR YAÞAMDAN KALAN ÞÝÝRSEL BÝR YAÞAM DÜÞLÜYORUM

Yine titretiyor gönlümü yaþanmýþ türküler; yine rutin bir acý veriyor gönlüme. “Lambada Titreyen Alev Üþüyor” yine. Ben üþüyorum…
Rutin bir yaþamdan kalan…Rutin bir geceden kalan gözlerimde uykunun özlemi, yüzümde yastýðýn kalýplaþmýþ izi…Ben üþüyorum…
Dünün bugünden, yarýnýn öbür günden ne farký olacak? Gece olacak, renkler solacak; güneþ doðacak, renk cümbüþü olacak. Bugünün yarýndan ne farký olacak? Gece yine örtmeye mecbur kalacak tüm gizli kalmasý gerekenleri…
Bilinmez bir yaþam düþlüyorum; korkulardan sýyrýlmýþ, gecesi aydýnlýk, güneþi daha sýcak, yýldýzlarý daha parlak…
Þiirsel bir yaþam düþlüyorum; düþlerimin olmadýðý zifiri karanlýk gecede. Rutin duygulardan sýyrýlýp; anlam derinlikleri olan derin duygular, heyecanlar, zevkler taþýyan…
Þiirsel bir yaþam düþlüyorum; kelebeðin hayata tutunduðu gibi sýmsýký sarýlarak… Þiirsel bir yaþam düþlüyorum korkularýn olmadýðý, yalnýzlýðýn paylaþýldýðý , mutluluðun resmin çizilebildiði bir yaþam…

A. Ç. 01.02.2006