Eylülün ikisiydi,
Geceydi.
Hasretinden çatlamýþ ellerim
ve kýyýya kavuþan dalgalar vardý.
Bütün varlýðým iki dudaðýnýn arasýndayken
Bir o kadar umarsýz ve insafsýzdýn.

Astýn köprü altýna koca bir yüreði.
Hayat dediðin bu kadar anlamsýzken
Bir anlam bulmuþtun kendince.
Her bitiþ bir baþlangýçtýr,
Böyle baþladý topal günler.
Yamuk gecenin tek ürünü ne olabilir
Herhangi bir enkazýn üstüne yeni bir bina kurulamazken?

Arkama dönüp baktým bir gece.
Mutlu günler boynu bükük aðladý önümde.
Kabuk baðlamayan bu yaradan arta kalan tek hikaye,
Tek yalan bütün dillerde;
Öldürmeyen yara güçlendirir.
Yaþa artýk bu devirde,
Gözyaþým gizli,
Sen yalandan prensesken.