Kurtuluþ Destaný



-'Maraþ bize mezar olmadan
Düþmana gülzar olmaz.'

Gebedir geceler ak sabahlara
Sabahlar utkuyu koynunda saklar
Mermiler sürülür gök silahlara
Bir cehennem olur yollar sokaklar

Çöktü karanlýk gün ortasýnda/ Kesti maviliði bir kara çizgi/ Demek bu imiþ yazgý/ Çýðlýk-çýðlýða kaldý kuþlar/ Ölüm kapýmýzý çaldý kuþlar/ Savaþýn en çetin bir yerinde/ Yiðitleri yitirdik/ Büyüdü karanlýk daha bir büyüdü/ Silahlarla-süngülerle-kanlý çizmelerle/ Yýlanlar-çiyanlar kaldýrdýlar baþlarýný/ Dilleri yýlan dili/ Kan çanaðý-baykuþ bakýþlý gözleri/ Saldýrdýlar gün ortasýnda/ Çýðlýk-çýðlýða havalandý kuþlar/ Daha görülmemiþ vahþetin böylesi/ Daha görülmez.

Mahmuzlanýr aydýnlýðýn atlarý
Çöker göðse göðün bütün katlarý
Tanrý'ya açýlýr ak kanatlarý
Koçyiðitler ölümleri kucaklar

Bir ýþýk beklerim-bir haber/ Güvercin kanatlarýnda umutlarým/ Kaným durmaz damarýmda/ Maðma sýcaklýðýnda her yaným/ Volkan-volkan savrulur yanarým/ Bir sevgiliyi bekler gibi beklerim bir haber/ 'Haydi yiðitler' densin hele bir/ O zaman görün beni meydanlarda/ Ellerim büyür kocaman olur/ Bükülür yumruk olur/ Birer dað olur-büyür yumruklarým/ Ýner yaðý üstüne-bütün karanlýklarýn/ Bütün hainliklerin üstüne yumruklarým.

Þaha kalkar zaptedilmez hýncýmýz
Topa karþý ellerde kýlýncýmýz
Hiç dinmiyor baðrýmýzda sancýmýz
Uçmaða vardýlar bütün koçaklar

Þuradaki aðaçlar-taþlar-evler uçmaða vardý/ Þuradaki aðaçlar-taþlar-evler tutsak/ Irmaklar yas tuttu/ Gökyüzünde bulutlar aðladý/ Bir uðursuz gün geldi-dayandý kapýmýza/ Yaðý içimizdeydi-yaný baþýmýzdaydý/ Bunca yýl tuz-ekmek yedik/ Namusu namusumuzdu öyle belledik/ Yaðýydý ama-kolladýk gözledik/ Kimseye ezdirmedik/ Sonra hainlikleri çýktý ortaya/ Kalleþlikleri-kancýklýklarý çýktý/ Yanyanaydý evlerimiz/ Evleri silah doluydu-cephane doluydu-tuzak doluydu/ Ve yaktýk evlerimizi/ Evleri de yansýn diye/ Bu acýmýz dinsin diye/ Yanan vatan sönsün diye.

Daðýmýz ses vermez küskün ovamýz
Yakýlmýþ yýkýlmýþ gökçek yuvamýz
Gönüllerden eksilmesin duamýz
Yeniden tütecek bütün ocaklar

Gök sustu-dað-taþ-orman-aðaç sustu/ Kuþ sustu-böcek sustu/ Susmadý namlular/ Geceler-gündüzler boyu kan kustu namlular/ Kustu bütün iðrençliðini yaðý/ Kustu kafatasýnýn içindekini yaðý/Yýllarca gizlediði-biriktirdiði kinini-öfkesini/ Salyalý kan köpüklü kuduz aðýzlarýndan/ Aðýzlarýnda utku türküleri/ Utkularýn esrikliðinde baþlarý/ Ve ardýndan vahþete baþladýlar/ Ne durdular-ne usandýlar-ne yavaþladýlar.

Kazanýnda kaynatacak aþý yok
Kimse bilmez mezarý yok taþý yok
Savaþmayý bilir özge iþi yok
Gök maviyle bilenir gök býçaklar

Bir yangýný8n ortasýnda kaldýk/ Ne elde kaldý-ne avuçta/ Yer demir oldu-gök bakýr/ Seslensek sesimiz ulaþmýyor daðlara/ Kendi yurdumuzda yetim-öksüz-yoksul kaldýk/ Yýllarca sömürdüler-kanýmýzý emdiler/ Yapýþkan pis sülükler/ Boþa gitti alýn terimiz_göz nurumuz/ Baþýmýza dikildi-yaðýnýn en soysuzu-en haini/ Yeniden hazýrlandýk bir büyük kutsal savaþa/ Yeniden hiç savaþmamýþ/ Hiç yorulmamýþ-hiç vurulmamýþ gibi/ Sanki ilk savaþýn heyecaný var içimizde/ Savaþ bize özgü-savaþ bizim iþimiz.

Þarapneller gökyüzünde savrulsa
Koca daðlar üstümüze devrilse
Tüm namlular göðsümüze çevrilse
Bizi durduramaz gayrý yasaklar

Yoðrulur kaným toprakla/ Binlerce yýldýr/ Ben yoðrulurum toprakla/Þu aðaç benim etim-kanýmdýr/ Þu çiçek sevdiðimdir-canýmdýr/ Þu ýrmak-þu taþ-þu toprak vatanýmdýr/ Bir tek kalsam bile/ Yaðý bastýrmam üstüne/ Aðaçlarý-ýrmaklarý-daðlarý-taþlarý küstürmem kendime/ Susturmam-dizginlemekm artýk yüreðimdeki öfkeyi/ Öfkem yüreðimde çoðalýr-katlanýr artar/ Gün geçtikçe bilenir büyür/ Sýðmaz olur içime deprenir durur/ Sonra bir mermi olur/ Vurur yaðýyý can alýcý yerinden.

Saçaklar buz tutmuþ ayaz geceler
Çocuklar ki 'Hürriyeti' heceler
Parçalandý beþikteki bebeler
Yakýnda bitecek kanlý þafaklar

Kan gölleri büyür/ Geceyi böler silah sesleri/ Geceler yýl kadar uzar/ Geceler bitmez/ Kararmaz içimdeki umut-içimdeki ýþýk/ Bir kývýlcým olur-yüreðimde savrulur/ Yakar bütün yürekleri-yakar tutuþturur-kavurur/ Bir büyük yangýn olur/ Kimse söndüremez/ Döndüremez bizi yolumuzdan/ Ne ölüm ne korku/ Ölüm ey þanlý ölüm/ Bin kere yeðsin tutsaklýktan/ Ve tutsaklýðýn utancýyla yaþamaktansa yiðittler/ Ve savaþa ve ölüme ve baðýmsýzlýða soyundular/ Perçinlediler gökyüzüne Türkün baðýmsýzlýðýný/ Açýldý baðýmsýzlýðýn gülleri öbek-öbek.

Savaþtan öncede sonrada bir hiç
Serveti madalya evleri kerpiç
Ganimet üleþti üç-beþ tane piç
Daha itibarlý þimdi kaçaklar

Bütün aðýzlar kilitli-býçaklar açmaz/ Meydanlar dar gelir yiðitlerime/ Yiðitlerim meydanlardan kaçmaz/ Bir þafak vakti/ Daha gün aðarmamýþ-daha gün doðmamýþtý/ Daha karanlýktý gece/ Daha ezanlar yeni okunmaya baþlamýþtý/ Önce abdest alýp Tanrýnýn huzurunda durdular/ Sonra bir dev gibi doðruldular/ Ve silahlarý aldýlar ellerine/ O kutlu ellerine/ O kurban olasý ellerine/ Silahlarý kazmaydý-kürekti/ Ve onlar yaðý üstüne yürüyen/ Bir tek el-bir tek yürekti/ Dayandý yiðitler-daha dayandý/ Karanlýðý yýrtmak için direndi/ Gönüllerinde kutsal utku/ Dudaklarýnda mavi türküler/ Uçmaða vardýlar birer-birer/ BÝZDEN ÞÝMDÝ SADECE BÝR FATÝHA BEKLER/BÜTÜN ÞEHÝTLER.

- Utku Türküleri (Maraþ Destaný) Kitabýndan
K.Maraþ, Þubat,1998

Nihat Yücel