Güneþ doðarken neden hüzünlenirim bilmem
her gün tam bu saatlerde
tan yeri aðarmaya baþlarken biraz
bir hüzün basýyor içimi cayýr cayýr
Sanýrým yine sensiz bir sabah geçireceðimi bilmek nedeni
sensiz bir sabah lokomotifsiz bir tren gibi
sevmiyorum sensiz sabahlarý
ve lokomotifsiz trenleri

Güneþ batarken neden hüzünlenirim bilmem
her gün tam bu saatlerde
ufuklar kýzarmaya baþlarken biraz
bir hüzün basýyor içimi cayýr cayýr
Sanýrým yine sensiz bir gün geçirdiðimi bilmek nedeni
sensiz bir gün yapraksýz kalmýþ bir aðaç gibi
sevmiyorum sensiz günleri
ve aðaçsýz yapraklarý

Ay mehtaba doðru iken neden hüzünlenirim bilmem
her gün tam bu saatlerde
yakamozlar çýkmaya baþlarken biraz
bir hüzün basýyor içimi cayýr cayýr
Sanýrým yýldýzlarý sensiz seyredeceðimi bilmek nedeni
sensiz geçen bir mehtap þiiri olmayan bir þair gibi
sevmiyorum sensiz mehtabý
ve þairsiz þiirleri

Her bayram neden hüzünlenirim bilmem
her bayram tam bu saatlerde
þeker toplamaya çýkan çocuklar zili çalarken biraz
bir hüzün basýyor içimi cayýr cayýr
Sanýrým yine sensiz bir bayram geçireceðimi bilmek nedeni
sensiz bir bayram ruhsuz bir þarký gibi
sevmiyorum sensiz bayramlarý
ve ruhsuz þiirleri

Her yýlbaþý neden hüzünlenirim onu da bilmem
her yýlbaþý tam bu saatlerde
gece yarýsý ýþýklar sönüp yanarken biraz
bir hüzün basýyor içimi cayýr cayýr
Sanýrým sensiz bir yýl daha geçirdiðimi bilmek nedeni
sensiz geçen bir yýl aþksýz geçen bir ömür gibi
sevmiyorum sensiz yýllarý
ve aþksýz ömürleri

Ýþte suratýmda bir karýþ sakal
ve yüreðimde “belki gelirsin” umudu
Saçlarým da kýrarmýþ mý ne?
Ne de çabuk geçiyor günler, bayramlar, yýllar...
Ýþte bak koskoca bir ömür geçmiþ sensiz
Sanýrým ben hüznü ve seni çok seviyorum.