Umudum... geleceðim yani, varlýðým, ilacým, ihtiyacým, yüreðimin emekçisi, kýsaca, yüzüme þavkýyan sevincin ince parýltýsý. Bugün var olan ve yarýnlarda varlýðýma can verip sulayacak olan, her þeyim, tüm servetim, hüznümün ve ömrümün en güzel yaný, doðaya renk veren iki gözümün þuasý, acýlarýmý rutinliðinden çýkarýp sevda sýðýnaklarýna iten duygum, biçimsiz yaþamlara biçim kazandýran biçimsiz olgum, elle tutup gözle göremediðim ellerim ve gözlerim benim, uçlarýndan kýrpýp yýldýz yaptýðým sevinçlerimin kaynaðý, doðan güneþi daha tan yerinde süsleyen, akþamlarý yine ayný güzellikte uðurlayan mimarým, martýlarýn aðartýsý, yakamozlarýn çýðlýðý, yürek hoplatan sevincim, kirli yüzündeki gülümsemeyi bozmayan haylaz çocuðumun (yüreðimin) elindeki tek elma þekeri, nasýr tutmuþ yüreðimde yeþeren sevda filizi, portakal çiçeðim... umudum... anladým ki hayatýmda ki her þey... güzel... iyi... mutlu...acýlý...hüzünlü... her þey... umudunuzu yitirmeyin, baþka yitirecek bir þeyiniz yok çünkü.