Postmodern olsun seviþmeler surreal kokulu teninde yasak sularýnda yüzmek ölümle yaþam arasý gel-git nefeslerimde koca mavilikte tek umut yürek denilen adaya bir adým atabilmek olsun...El el üstünde kimin eli olsun?Benim elimin üstünde senin elin olsun,elinin sarabildiði kýsým Cibali Karakolunda yangýn,saramadýðý kýsým damdan sarkan buz kütleleri...Ne çok fark var bir elin hücreleri arasýnda,garip! Ne zamandý gözlerin buluþtuðu an hatýrlýyor musun? Hayýr ama tahta evin eski merdivenlerinde gýcýrtýlý belli belirsiz önce ayaklarýn konuþtu sonra kelimeler iki dudaðýnýn arasýnda Kevser Irmaðý oldu.Cem'in aþýklarý akýn etti kýrk yýllýk þaraptan vazgeçerek dudaklarýna.Dudaðýn ab-ý hayat oldu ölümlü nefislere.Ebruli bir gecede yaktým gemilerimi ve geldim denizin üzerinde kurduðun eve geri dönüþü yok artýk unuttum kendimi bir huzzam þarkýda...Soruyorum da ''Usta ne olcak halimiz?'' '' Güzel olcak deniz biz olcaðýz zamanla'' cevabýný alamýyorum.Ve zaman sözümüzü geçiremediðimiz cellat...Dolamadan ipini boynumuza gel selvilerin altýna...Sen elim,kolum, dar karanlýk delhizlerimde yolumu gösteren ýþýðým...Düþlerimde seviyorum seni düþlerinden öpüyorum Fizan topraðým...