bir ayrýlýk sarkýsý takýldý dilime
bagýra bagýra soylemek geliyor içimden
bir yýkýlýsý anlatýr gibi
ama sessýz sessýz söylüyorum
sanmasýnlar sený hala yasýyorum..
hiç iþime gelmiyor seni düþünmek
ne var ki unutamadýgým bircok seyi
gözlerinle beraber yana yana silmekteyim..
bil isterim unutmakla yetinmeyecek yüregim
neydi senin özgürlük dedigin..
uzak diyarlarda baska bir yürekle bir asýgý eze eze yürümek
güzel bir mektuba bir avuç dolusu hüzün atmak
neydi senýn özgürlük dedigin
kimsenin görmedigi bir kösede kana kana öpüþmek..
diz dize oturup saçmalamak
bir köleye bir pranga daha takmak.
zincirlerin içinde özgür býrakmak,
ne kadar özgür olabiliyorsa artýk..
önemli sayýlmaz belkide sen mahkum olmadýktan sonra
bir gün sende terkediliþlere mahkum bir asýk olursan
sakýn üzülme..
o mapushanede sana muhtaç sensizlige mahkum bir terkedilen göreceksin
her yanýndan küflü paslý zincirlere baglanmýs
sasýracaksýn bi an..
hangi terk edilen terk edeni bukadar sevmiþ,diye.....