"...Ve hepimiz az ya da çok rüyacý deðil miyiz!" -Dostoyevski |
|
||||||||||
|
Sevgisini yüreðinin bir ucunda yaþardý benim sevgilim ve zaman zaman su vermeyi unuturdu gülüne. Yaðmurla yýkanýrdý yüzü. Tozunu almayý unuturdu aþkýnýn. Benim sevgilim bir bukalemun gibiydi. Kaba tabirle, araziye uyardý. Ne gerekiyorsa, onu verirdi güne. Biraz ekmek biraz su yeterdi. Sevgisini yüreðinin bir ucunda yaþardý benim sevgilim. Güneþin parlak ýþýklarýnýn girmesine izin vermeyi unuturdu zaman zaman. Benim sevgilim korkudan sesinin çýkaramayan öksüz çocuklar gibiydi. Ýhtiyaçlarýný ertelemeyi meziyet sayanlardandý. Gözlerinin gördüðü dünyada hiç itirazsýz yaþardý. Bunu öðretmiþlerdi ona ve o öðrettikleri gibi yaþýyordu. Düþlerini süsleyen ütopyalarda olmasa, izini süremezdiniz yüreðinin. Yollar zorluydu. Kolaylaþtýrmayý ise yýllar önce unutmuþtu. Benim sevgilim sýradanlýðýn boyutunda nefes almayý öðrenmiþti. Ve elbet herkesinki gibi, onunki de zor olmuþtu ama baþar(ama)mýþtý! Geri dönüþü olmayan bir yoldu. Süreç kendini haklý gösterecek milyonlarca nedeniyle dimdik ayakta duran canlý bir tanýktý. Ýtiraz etmeye hakkýmýz yoktu. Çünkü hepimizin böyle tanýdýk süreçleri vardýr. … Birlikte yaþamýn getirdiði düþleri tek baþýma oluþturma çabam, gecenin içinde parlayan bir yýldýz gibiydi. Güzel ama uzak ama yalnýz bir yýldýz. Benim sevgilim, sevgisini yüreðinin bir ucunda yaþardý ancak bunu baþarabilmiþti. Herkes gibiydi hatalarý. Zaman zaman su vermeyi unuturdu gülüne, çoklarý gibi? Aþkýn varlýðýna inanç tanrýya tapýnmaktan daha da zordur geçmiþi karalarla dolu insanlarda. Süreç peþinden gelir ve gider hayatýn haklý- haksýz serzeniþleri… Umut etme hakkýnýn yerini varlýðýný sürdürme çabasý alýr. Þimdi gecenin içinde benim aydýnlatma çabalarýmý karartýyor varlýðý…çünkü biliyorum ne kadar uðraþsam nafile… O öðrettikleri gibi yaþamaya devam ettikçe, benim yýldýzým hep yalnýz kalacak. Bu gerçeði kabullenmem uzun zaman alacaða benziyor. Diðer bütün gerçekleri kabullenmeyiþim gibi. Ben gerçekliði yadsýmanýn tüm basamaklarýnda birkaç saniye de olsa durmuþum, ondan daha da üzgünüm. Her þeyin bir baþkasý tarafýndan belirlenmesini hazmedemiyorum. Bunun rahatsýzlýðý var üzerimde. Ýçimde biraz buruk biraz kýrgýn bir sevgi yatýyor. Okþayýp öpmek gerekiyor ancak böyle geçer sýzýsý biliyorum ama elimden bir þey gelmiyor. Benim sevgilim sevgisini yüreðinin bir ucunda yaþardý. Çoklara benzeseydim, mutlu olurduk elbet. Ama benzemedim. Bunun aðýr cezasýndayým þimdi! -Bu sancýlar nereye kadar sürüp gider? Özlemin aþkýn nereye kadar? Sorularýmla her gün karþýma alýyorum seni, yine kendine saklýyorsun kendini ve hatta bizim olan sevgiyi. Bunu anlamakta zorlanýyorum. Ýçimdeki her þeyi anlattým sana. Tüm dertlerimi. Mevsimsiz yaðmurlar istiyorum dedim. Gülün suya ihtiyacý var, yollarýn kolaylaþmaya, dedim. Dediklerimi bir bir dinledin. Milyonlarca duvarýn ardýna sesimi ulaþtýrmanýn zorluðundan, her þeyi tek tek, en ince ayrýntýsýna kadar anlattým. Anladýn mý? Sanmam. Araziye uyanlar araziden olmayanlarý anlayamaz! Anlamamaný anladým. Ýçimdeki sýzý gittikçe arttý. Þimdi gecenin karasýnda içimdeki rahatsýzlýða alýþma çabasýndayým. Tüm alýþma çabalarýmda olduðu gibi, bunda da zorlanýyorum.Ama çaresizliðin ne olduðunu öyle iyi öðrendim ki bu gelgitler eskisi gibi þaþýrtmýyor beni. … Ýçimdeki rahatsýzlýk neden mi? Sevgisini yüreðinin bir ucunda yaþar benim sevgilim. Araziye uyanlardandýr. Gözlerinin önünden geçen hayatý olduðunca yaþayanlardandýr. Benim için önemli olan anlar onda basitleþir. Ýþte bundan rahatsýzým. Biliyorum o ödemesi gereken faturalarý düþünüyor. Biliyorum ki o geceleri rahat uyuyor.çünkü benim sevgilim her þeyini yüreðinin bir ucunda yaþardý. Zordu onun yollarýnda yürümek. Ýþte bundan, bu sapa yollardan rahatsýzým. Onun tanýk sürecinden rahatsýzým. Rahatsýzým çünkü o gözlerinin önündeki pusla yaþýyor. Rahatsýzým, çünkü yüreðimin içinde bir sýzý var. Rahatsýzým çünkü onun yüreðinin çektiði tüm sýzýlarý da yaþýyor yüreðim. Duvarlarýn arasýndan ona ulaþmayan sýzý, benim yüreðimde nefes alýyor. Her þeyden çok bundan rahatsýzým. Gökyüzündeki yalnýz yýldýzýmdan rahatsýzým. Yýldýzýmýn umutlarýndan. Onun beni hala deli eden aþkýndan. Hasretinden. Kimsesizliðimden. Sebeplerinden…. 01.10.1998
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © düþge su, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |