bir düþün içindeyim, suyun dibinde,
giremeyecek kadar uzak , bir talihsiz düþüþ,
kayalarýn günlük halinde yüzeysel ýslanmalar ,
insan temasýndan özgür ( uzak ) ,
kýrýklar tanrýnýn elinin dokunduðunu belli ediyor,
kýrýklar : notumuzun müfredatsal tarihi, tarifi, talihi ...
bir kanonun içindeyim güvenli , suda ilerliyorum , gölgeli,
balýkla dolu kano açlýktan özgürüm ( artýk anlýyorsunuzdur )
sýrtlarý ýslak kara balýklarý, koca kafalý yosun gözlü,
her an tekrar dalmaya hazýr ,
fýrlatsam dýþýma diye gözleimin içinde kýpraþan durumlarý.
bir kaç at kaçýyor sanki varmak üzere olduðum kýyýda bir þeylerden.
silahlý belki birkaç adam yada dinazor , at eti seviyor olmalý.
onlara balýk versem diyorum , hani herþey düþmanlýktan özgür ( hatýrlamalý yine de )
fýrlatýyorum kara koca kafalý suyu süzen balýklarý, hepsi denize düþüyor yazýk,
atlar ölecek , balýklar özgür ( uzak mý ? evet benden uzak )
ben aç kaldým, bu dinazor ve eli silahlý adamlar yüzünden.
ve yoklar iþin aksi atlar da özgür ( uzak bence )
kýyýya çýkmam yinede düþ bu hatta düþ-üþ, ne olur ne olmaz.
kayalar kýrýk hala , su canýlý , tanrý gülüyor , balýklar canlý,
bu nasýl düþ, benim olmamalý.
kýyýya çýkmamalý kalmalý burada,
ortasýnda herþeyin , herþeyden uzak ( kimse beni anlamýyor )