Býrak içimi okumayý çocuk,
Býrak
Kalayým
Her okuyuþun bir dokunuþ
El çeker gidersin…sýzýsý kalýr…
Gün gelir…
Gidersin bilirim
Ben…
Uçurum tarafýma düþerim bir kez daha…
Ben…
Yangýn tarafýma…
Beni benle býrak yavrucak…
Ömrümden uçurtma yapamazsýn
Yazýla,siline yýpranmýþ,yýrtýlmýþ…
/hem kesilmiþ rüzgarlarým…
Ve ben misket yapýp sektiremeyeceðin kadar aðýr…
Sen bakma kör olup ebelemeye dolaþtýðýma…
Yað satamam, bal satamam…
Ustam ölmedi benim…
Çýkýp gitti… Oyunlarý terk ettim çocuk…
Býrak
Güllerimi elleme çocuk
Gül /üþ/ ümü yanaðýmda…elleme…
Ýçim yorgun be çocuk…
Derlenip götürülmüþ baþaklarým…zamansýz…
Sana kalan bir avuç toprak…
Gün gelir benden meyve istersin…
Veremem
Utanýrým, üzülürüm be çocuk…
Baksana bana her yaným çorak…
Saçlarýmdaki gri bulutlara da aldanma
Gök kuþaðý yok ardýmda…/bir daha güneþim doðmayacak ki…
Ve umma ki çið olur düþerim tomurcuðuna…
En bereketli çaðýmý çalýp gittiler
Yaðmur olmaz,Damla dökmez …
Olmaz,
Olasý deðil çocuk
Benle oyalanma
Beklide ben giderim an gelir
Beklide ben zemheriye kesip baharlarýný…
O zaman geç kalmýþ olursun
O zaman sen düþersin uçurum tarafýna
O zaman sen yangýn tarafýna…
Tutanýn olmaz…
Beni boþ ver
Ve affet çocuk…geç kalmýþ sevmelerimi…