Hayatý anlamlandýrmak biraz da kendimizi anlamlandýrmakla alakalý galiba…Nasýl bakýyoruz hayata ya da hangi renk gözlükleri kullanýyoruz bu mana keþþaflýðýna soyunurken? Kimisi bir kadýný gaye-i hayat edinir..Tüm soyut yönü o kadýnla kaplýdýr ve tüm somut vecheleri o kadýna mütemayildir..Kimisi de parayla daha bir anlamlý bulur hayatý..Parasýz yaþamanýn ne önemi vardýr ki?Hem ihtiyaçlar nihayetsizdir ve insanoðlunun elleri de oldukça kýsadýr.Bu yönüyle insan derin bir acziyet hamalýdýr…Dünyayý taþýmakla mükellef ve de mecbur Atlas-ý Yunani gibi tüm ihtiyaçlarýný o küçücük, incecik banknotlarýn üzerine yýðar, onlarý taþýmaya çalýþýr..O banknotlar da aslýnda onun sýrtýndadýr ve asýl taþýyýcý amele kendisi olmaktadýr hem de saðlýðý pahasýna, hatta çoðu zaman sonsuzluðu pahasýna.Kimileri de bir ineði, bir totemi ya da bir sanemi; kurguladýðý o ferdi hayatýn baþ köþesine oturtuverir..Herhalde Ebu-Cehil, tüm gerçekleri görmüþtü ve herhalde onun hayatý anlamlandýrmada baðlý olduðu referanslar onun gerçekle yüzleþmesine dev bir engel teþkil etmiþti..O da kendi bataklýðýnda misk ü anber gölündeymiþ gibi ýsrarcý kalabilmiþti..Zaten küfür de biraz ve hatta daha çok muannitliði (inatçýlýðý) içinde barýndýrmýyor mu?Bu örnekler elbette çoðaltýlabilir…
Sanýrým günümüzde insanlarýn en önemli sorunu daha doðrusu en aþýlamaz zaafý, hayatý anlamlandýrmada önlerine konulanla yetinmeleri, tamamen taklidi reflekslerle hayatýn her türlü hadisatýna karþý tepkilerde bulunmalarý..Aslýnda günümüzün þu aydýnlýk sathýnda, birilerinin karanlýklarda ýsrar etmesi oldukça ilginç..Küreselleþen, sanalbað yoluyla her türlü bilgiyi tahakkümü altýna alan, þu “homo sophia” nasýl oluyor da yanlýþlarda ýsrar edebiliyor?Bence bunun bir sebebi var..Belki benim bu sorunun çözümü hususunda yapacaðým teþhis, bu “yanlýþlýkta ýsrar” tümörünü kökünden yok edemeyebilir ama en azýndan ruh-u insanýn kemalat yaþamýný birkaç sene daha uzatabilir..Bence bugün insanlýðýn elindeki inanç kýrýntýlarýný, onlar hurafe de olsalar muhafaza etmesinin, doðrularý hemen kabul edememesinin birkaç önemli sebebi var..Birincisi doðrularý, doðru insanlardan öðrenememeleri..Daha bizce söylemek gerekirse, lisan-ý kal’le söylenenler, bizzat söyleyicilerinin hal lisanýyla yalanlanýyor… Sana sigara içme diyor ama kendi içiyor...Ya da sana “dindar olmayý öðütlüyor” ama kendisi bunu söyledikten sonra normal bir davranýþmýþ gibi sokaða tükürüyor …Ya da sana fakirin hakkýndan, emekçiden bahsediyor ama kendisi borsada, parsada, arsada hep para peþinde, zengin olmasa da zenginlik hülyalarý içinde..
Ýkincisi “din elden gidiyor” sendromu…Þu 31 Mart vakia-i meþhuresini bilmeyeniniz yoktur sanýrým…Ýnsanoðlu her zaman için, nefis ve þeytanýn, göreneklerin tesiratýyla yanlýþý kendine iman yapabiliyor..Ýþte Kur’an’ýn tüm kýssalarý þu ananeciler taifesini hedef alýr..Atalarýnýn dininde ýsrar edenlerin, yenilikler karþýsýndaki körlüklerini nazara verir..Bu psikolojik bir vakýa..Hatta toplumu da kavramasýyla sosyo-psikolojik bir vakýa.Yani insanoðlu sahiplendiði bir fikri velev akla aykýrý da olsa inkar etmekte zorlanýr..Bu onun kendisini inkar etmesi gibi bir þeydir..Bu olayýn elbette müspet tesirleri de var..Mesela bunlardan birisi onca sadmelere raðmen bakýn hala bu ýsrarcýlýðýmýz sayesindedir ki bugün elhamdülillah müminiz ve Müslümanýz..Gerçi bizi kimse dinimizi býrakmaya cebren zorlamadý ama iki yüz senedir milyon cihetten, ruhumuza, aklýmýza hücum eden zamanýn dehþetli efkarý bizi yoldan çýkarabilir hatta Türklüðümüzü de maazallah býrakabilirdik…Demek ki bu fikr-i sabiteliðin böyle faideli bir yönü de var milletler için..Bugün Japonlar aklýn doruklarýnda olduklarý halde iþte bu müspet ýsrarcýlýk ve fikr-i sabitelik sayesindedir ki Þintoizm, Budizm karýþýmý gelenekleriyle çatýþmadan mutlu mutlu yaþayarak etrafa tebessümler saçabiliyorlar en son teknoloji ürünü robotlarýyla oynarlarken…
Buna bir diyeceðim yok tabii ki..Ben ve akl-ý selim sahibi herkes hiçbir gerekçesi olmayan, dinimizin de yanlýþ saydýðý, aklýn iðrendiði yanlýþlarda ýsrar etmeyi kötü görüyoruz..Mesela terör bunlardan biri..Mesela ruhsal bunalýmlarýn eþiðinde feryat edip durmak yine de inanç gereksiz bir afyondur tekerlemesini savunmak bunlardan biri..Her türlü uyuþturucunun eþiðinde ölümü soluklayan, cinsel ahlaksýzlýklarýn bataklýklarýnda sürünen, bir hiç için insanlarýn canýna kolayca kýyabilen, o olmazsa kendisinin de var olamayacaðý; uðruna Platon gibi filozoflarýn kalýn kalýn kitaplar yazdýklarý “devlete, vatana” rahatça isyan edebilen gençler üretip, hala bu fabrikada bir üretim hatasý olmadýðý konusunda ýsrar edebilen, hala deðiþimin, bu fabrikanýn akýlcý yöntemlerle tamiratýnýn yapýlmasý giriþimlerinin önünde bir barikat gibi duran fikirlere ve o fikirlerin muhiplerinedir sözüm…Bu kimseler sadece kendilerini doðru bilen ve hayatý; binlerce filozofun, peygamberin ya da sýfatý ne olursa olsun o büyük insanlarýn raðmýna olarak sadece kendilerinin anlamlandýrabildiðini ve bu “anlamlandýrmanýn” da zorla tüm beyinlere zerk edilmesi gerektiðini iddia edebilen kiþilerdir..Terörü öðütlerler, uyuþturucu onlarýn dilinde bal kaymak olur, fuhuþ özgürleþme harekatýdýr vs...

Bütün bu görüþlerin panzehiri yine bizim mazimizde saklý..Aslýnda saklý da deðil ayan beyan ortada.. Mevlana, Hacý Bektaþ-ý Veli gibi yücelerimizin “Ne olursan ol yine gel” þeklinde özetlenebilecek çaðrýlarýnýn tüm ön yargýlarý ve hayatý yanlýþ anlamlandýrmalarý, bu anlamlandýrmalarýn da baþkalarýna zorla dikte edilmesinin önünde en büyük engel olacaklarýný sanýyorum ve hatta bunu biliyorum..Hatta “ötekine” karþý bizden daha acýmasýz ve yabancý olan Batý’nýn bu görüþlere, çaðrýlara bizden daha muhtaç olduðu da bir gerçek..Býrakalým insanlarýn bakýþ açýlarýna ipotek koymayý..

Býrakalým þöyle düþün, böyle konuþ demeyi…Kendi doðrularýmýz uðruna yaþamak güzelliði, yine kendi doðrularýnýn aþýðý olan karþýtýmýzý aþaðýlamak, onu yerin dibine sokmak iðrençliði demek deðildir..Ya da bu doðrularýmýzý sevmek, tüm insanlarýn onlarý sevmesinin gerekliliði anlamýna gelmez..

Madem hayatý anlamlandýrmada sýnýrsýz bir özgürlüðümüz var o halde bu özgürlüðü devletin ya da toplumun kurallarýný bertaraf etmek, baþkalarýný fikrimizin prangalýlarý yapmak sevdasýyla “terörize” etmenin, onu sýnýrsýz bir köleliðin aracý yapmanýn ne gereði var?

Madem her fikir insanidir ve insanla ilgilidir..O halde insan ortak paydasýna sahip her fikir birbiriyle uyumlu yaþayabilir..Ýþte biz bu noktada tüm insanlýk için seleflerimizin çaðrýsýný yinelemek istiyoruz:

“Ne olursan ol yine gel!Kapýmýz umutsuzluk kapýsý deðildir.”

Özgürlüðün dünyasýna hoþ geldiniz….