VÝCÝ

Unutmak istedim, beceremedim
Ulaþmak istedim, gelemedim
Gururdan daðlarým vardý
……..
Piþmanlýklar otað kurdu içimde.

Eskiler, ibriþim gibi ördü ömrümü
Bursa ipeði gibi yüreðin
Kadrini bilemedim
“gel” dedin, gelemedim.
Sözlerin büyüsünde gözlerim kör oldu
Göremedim.

Ayrýlýk, bir tohumdu içimde
Bir aðaç oldu
Sen gidince.

Gün doðdu
Gün battý
Fark etmedim.
Hep seni özledim
Kimseyi görmedim senden baþka
Hayal bile etmedim.

Kalemim, kaðýdým vardý
Okur yazardým
Ýstesem, mektuplar yazardým sana
Yazmadým.
Özlemli heceler takýlýnca boðazýma
Sýzladýkça ince yerlerim
Nemlenince gözlerim
Yeþerdi þiirlerim gözlerince.

Gururdan daðlarým vardý
Aþamadým.
Piþmanlýklar, otað kurdular içime
Sensizliðimde yaþamadým.

Sözlerden örülmüþtü ayrýlýk

Kulaðým olmasaydý keþke
Duymasaydým
Þeytana uymasaydým
Yüreðimin sesinde
Aþkýn peþinde olsaydým keþke.

Boþa yazýlmaz ki dizeler.
Bir bilseler
Hataya düþmeden önce.