Ayak týrnaklarýndan, baþýn üstündeki saç teline, sende var olan her þey, hep ayný öyküyü anlatmalý sana; yarýnýn sensin, bu günün de öyle...
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
Kar yaðdýðýnda, baþýný kaldýrýp onlara bak! Hiçbir kar tanesi, diðeriyle ayný deðildir. Hepsi diðerinden farklý ve hepsinin bir hikayesi vardýr.
Ýnsaný küçük görme, zira her insanýn da bir hikayesi var! Ama þunu da unutma ki hiçbir þey insan kadar yükselemez ve onun kadar alçalamaz.
Sonra, ne sevgi senin tekelindedir, ne de anlayabilek þu koca kainatý. Bazý “giz”leri hiç anlamayacaksýn. Bir yaþlý kadýnýn sevgi üzerine düþüncelerini, ancak sen de yaþlandýðýn zaman anlayabileceksin. Vakit ilerleyecek. Artýk yaþanabilecek bir hikayen kalmadýðýný anladýðýnda, yani gençliðini geri getiremeyeceðini fark ettiðinde, yani sana sadece geçmiþle teselli olmak kaldýðýnda, nasýl þeydir sevmek, bileceksin!
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
Ýnsanlarýn parmak uçlarýný düþün, her biri diðerinin baþkasý! Sende öylesin... Ne güzel deðil mi? Senin gibi düþünen, senin gibi hayata bakan, senin gibi hisseden bir baþkasý daha yok bu dünyada.
Senin de bir hikayen var ve bunu sende yaþayacaksýn. Ama þunu da unutma!
Ýnsan gitmesi gereken yere yüreðiyle beraber gitmelidir. Yoksa gittiði yerde barýnamaz. Bir þeyi sevmediðin an, o iþin baþlamadan bitmiþ olacaðýný iyi anlat kendine. Sevmeyerek, istemeyerek yapacaðýn bir iþte baþarýnýn da hayal olduðunu bil! Hayat boyu “iyilik” tek sermayen olmalý. Bir ayrýntýn daha var ama... Ýyi olmak kolaydýr zor olan adil olmak, bunu sakýn göz ardý etme!
Bazý þeyleri yaparken korkuyorsun! “Yapamayacaðým”, “ya böyle olursa” diyerek, riskten kaçýyorsun. Kamlumbaðanýn ancak kafasýný çýkarýp risk aldýðýnda ilerleyebildiðini gör!
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
Sakýn umutsuzluða kapýlma! Bizi yaratanýn, her birimizi hiç boþ bir an býrakmadan izlediðini aklýndan çýkarma. Yaratan, her yarattýðýna, bu dünyadaki rýzkýný hazýrlamýþtýr. Sana ayrýlan rýzký ara. Kendine güvenmeyi bir an olsun bile ihmal etme! Güven kazanmanýn en büyük sermaye olduðunu en iyi görebileceðin bir yere yaz. Hiçbir þeyi, hiç kimseyi küçük görme. Kendinin ve her insanýn farklý bir yere sahip olduðunu zaten biliyorsun. Senin “tek” olman farklý, “kendini beðenmek” ve “büyüklük taslamak” farklý þeylerdir.
Ayrýntýlarý asla atlama, hayatýn bir “yap boz” olduðunu unutma, taþlarý eksik ya da yanlýþ yerleþtirdiðinde, bazý þeylerin yolunda gitmeyeceðini iyi belli, ama küçük þeylere gereðinden çok önem verenlerin, elinden büyük iþ gelmeyeceði gerçeðini asla aklýndan çýkarma!
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
“Benim çektiðim sýkýntýlarý baþkasý çekseydi...” diye baþlayan sözleri unut! Herkes kendi hayatýný yaþar! Kendi yaþantýný, bir baþkasýnýn yaþantýsýyla asla kýyaslama! Her zaman yarýþ yaptýðýn sadece kendin ol! Ýki günün ayný geçmesin. Dakikalar saatleri, saatler günleri, günler aylarý, aylar da yýllarý doðurur. Hayatýnda boþa geçirdiðin tüm dakikalar toplamanýn, yýllarýna mal olacaðýný unutma! Piþmanlýk denen þey, mantýðýnýn ve kalbinin istemediði þeyleri yapmaktýr. Bir karar alacaðýnda mantýðýn ve kalbini kullan ki, daha sonra ikisinden birine acý çektirme!
Özel olduðunu unutma! Ölüm gerçeðinden korkma! Ölümle bir hayatýn bittiðini, yeni bir hayatýn baþladýðýný bil ve ona göre hazýrlýðýný yap. Eðer böyle yapmazsan, “ölüm” gerçeði her an ensende olacaktýr.
Ýnsan ölümlü deðildir. Bu dünyadan ayrýlýþ ve baþka bir dünyaya geçiþ vardýr. Ancak sen hep var olacaksýn. Ölüm bir koçtur ve kurban edilmiþtir. Sonsuz bir hayata sahip olduðunu ve bunu iyi deðerlendirmek için bir þeyler yapman gerektiðini fark et!
Senden baþka bir “sen” daha yok bunu bil!
Kar yaðdýðýnda, baþýný kaldýrýp onlara bak! Hiçbir kar tanesi, diðeriyle ayný deðildir. Hepsi diðerinden farklý ve hepsinin bir hikayesi vardýr.
Ýnsaný küçük görme, zira her insanýn da hikayesi var! Ama þunu da unutma ki hiçbir þey insan kadar yükselemez ve onun kadar alçalamaz.