SENÝ BEKLÝYORUM
Hüzünlü bir yansýmadýr Hayat
Sabaha uyanan serseri arzularýn boþluðunda,
Bir uçurumun kenarýnda,
Bir ayrýlýðýn duvarýnda,
Ve bir kavuþmanýn “Oldu olacak” civarýnda
Sarýlmanýn sonsuz romantizminde, Manalý loþluðunda,
Gidiþin hangi mevsimdeydi unuttum,
Hatýrlamak da istemiyorum zaten,
Þu an yalnýzca dönüþüne odaklandým içimden…
Yine o yerde, O masada, eþsiz gözlerinin gölgesinde,
Seni bekliyorum.
Adýn çöldeki yolcuya su,
Özlemine artýk dayanamýyorum, yokluðuna da doðrusu…
Gelmelisin, ellerin ýsýtmalý ellerimi,
Susmalýsýn konuþturarak gözlerini
Ve gece çýldýrmalý geliþinle,
Þarkýlar söylemeli herkes.
Rakkaseler varlýðýna pervane
El çýrpmalý insanlar bu kavuþmaya,
Az önce buradaymýþ olsun,
Artýk yokluðundan bana ne?
Ve saatler sonsuza ilerledi,
Uzun zamandýr buradayým,
“Çaresizim” demiþtim,”sensizim” demiþtim.
Sinirlendim, Avuçlarým terledi,
Ben beni býraktýðýn gibiyim, dardayým.
Gelmedin sevdalý yüreðim hala divane
                         14/02/2005