Fýrtýnalar insanýn denizi sevmesine engel olamaz. -Maurois |
|
||||||||||
|
Onu ilk gördüðümde ýlýk bir Mayýs sabahýydý. Gece yaðmurun çiseleyerek ýslatmýþ olduðu sokaklar yavaþ yavaþ kurumaya yüz tutmuþtu. Ýþyerimiz yeni bir semte taþýnmýþtý ve bizler yeni yol güzergâhýna alýþmaya çalýþýyorduk. Burasý sakin ve nezih bir yerdi. Yeni yeni tanýmaya çalýþtýðým sokaklar oldukça dardý. Etrafý seyrederek aðýr aðýr ilerliyordum. Yüzüme vuran ýlýk meltem rüzgârý, deniz kokusunu ve mis gibi poðaça kokularýný da ardýndan getiriyordu. Bu güzelim kokularý içime çekip, baþýmý kaldýrdým, gökyüzü masmaviydi. Martýlar çýðlýk çýðlýða naralar atýyorlardý. Bir apartmanýn giriþ kapýsý önünde, minik kedi yavrularý sevimli bir görüntü oluþturmuþtu. Önlerinde, gazete kâðýdý üzerine serpiþtirilmiþ peynir ve salam, eski bir yoðurt kapýna konmuþ süt vardý. Anne kedi belli ki karnýný doyurmuþ kenara çekilmiþti, yavrulardan bazýlarý gazete kâðýdý üzerinden peynir ve salamdan yemeðe çalýþýyor, bazýlarý da yoðurt kabýnýn içindeki sütü içmeye çalýþýrken yere döküyordu. Seyre daldýðým manzaranýn görüntüsünden hoþnut, yüzümde tebessümle yoluma devam ederken, gözüm bir apartmanýn ikinci katýna takýldý, yüksek olmadýðý için evin içi rahatlýkla görülebiliyordu. Camýn önünde oturmuþ dýþarýyý seyreden genç bir adam vardý. Belli ki ben kedileri seyrederken oda beni izlemiþti. Yüzüme çok dikkatli bakýyordu, bu öyle bir bakýþtý ki, ben pencerenin önünden geçene kadar ve daha sonrasýnda da uzunca bir süre devam etti. Aradan üç ay geçmiþti. Bu süre zarfýnda genç adam her gün ayný saatte pencerenin önünde oturuyor geleni geçeni izliyor ve keskin bakýþlarýný benden esirgemiyordu. Bir sabah, pencerede yalnýz olmadýðýný fark ettim. Ýki kiþiydiler. Yanýnda sarý saçlarý beyazlara yenik düþmüþ bir haným vardý. Ben binanýn önünden geçmek üzereyken birden ani bir hamle ile pencereyi açtý ve Ablaaaaa... Günaydýnnnnn... Hayýrlý iþlerrr… diye baðýrmaya baþladý. Neye uðradýðýmý þaþýrmýþtým olduðum yerde kala kaldým... Yanýndaki kadýn genç adamý içeriye alarak pencereyi kapattý. Kadýncaðýz çok mahcup olmuþtu. Ama genç adamýn yüzünde öyle bir tebessüm vardý ki dayanamadým bende gülümsedim. Öyle mutlu olmuþtu ki bunu tarif etmek mümkün deðildi. Yaþadýðým olayýn þokunu henüz üzerimden atamamýþtým. Ýþyerine geldiðim zaman, güvenlik görevlimizle karþýlaþtým. O, bizden öncede burada çalýþmýþtý ve bizden eskiydi. Kendisine bir þey sormak istediðimi ama beni yanlýþ anlamamasý gerektiðini söyledim. Aþk olsun diyerek beni dinlemeye baþladý. Uzunca bir süredir yaþadýðým bu garip durumu ve bugün baþýma gelenleri kendisine anlattým. Her sabah pencerenin önünde oturuyor, halinde bir gariplik var. Kimdir? Nedir? Tanýyor musun? Dedim. Bu sefer bizim güvenlik görevlimiz gülümsemeye baþladý. Gel ablacým gel, ben sana anlatayým dedi. Bahçede çam aðacýnýn gölgelediði banka oturduk. Baþladý anlatmaya, O delikanlý ailenin bir oðlu, bir zamanlar askeriyede görevliydi. Dost canlýsý, sevecen bir insandýr. Araba tutkunuydu, genç kýzlar peþinde pervane gibi dolaþýrlardý. Sonra bir gün hayatýn acý yüzü kendini gösteriverdi. Babasýný kaybetti. Çok üzüldü. Bir süre kendine gelemedi durumu kabullenemedi içine kapandý. Aradan iki ay geçti geçmedi bir gece sað tarafýna felç gelmiþ... Bizde sonradan öðrendik. Çok kýsa bir süre sonrada beyin kanamasý geçirdi. Uzun süre hastanede yattý ama düzelmesi mümkün olmadý. Önce gözü gibi baktýðý arabasýna veda etti sonrada sevdiði pek çok þeye... Þimdi annesiyle birlikte yaþýyor, tüm bakýmýyla annesi ilgileniyor… Allah kadýna sabýr ve uzun ömür versin dedi ve ekledi, sen sakýn yanlýþ anlama abla, herkesle konuþmaz o, demek seni kendine yakýn buldu mutlaka bir þey hoþuna gitmiþtir ki selam vermiþtir dedi. Duyduklarým sabah sabah ikinci bir þok yaþamama sebep olmuþtu. Çok üzüldüm, hele bakýþlarýndan dolayý bana ilgisi olduðunu düþündüðüm insanýn, aslýnda rahatsýzlýðý yüzünden öyle baktýðýný öðrendiðimde bir kat daha üzüldüm ve utandým. Oysa uzaktan o kadar saðlýklý görünüyordu ki… O sabahtan sonra ne zaman denk gelsek, gülümseyerek günaydýn dedim, oda bana penceresinin ardýndan asker selamý verdi. Ýþyerine geç gittiðim bir sabah oturduklarý apartmanýn kapýsý önünde karþýlaþtýk. Yanýnda annesi vardý kadýncaðýz tretuar üzerine koyduðu eski bir minderin üzerine oturmuþ örgü örüyordu. Dostumsa, plastik bir sandalye üzerinde oturuyordu. Kulaðýnýn arkasýna sarý bir çiçek sýkýþtýrmýþtý, bir eliyle kucaðýndaki küçük kedi yavrusunu seviyor diðer eliyle martýlara el sallýyordu. Güneþ, kumral tenini ve yaprak yeþili gözlerini aydýnlatýyordu. Yüzünde yine ayný tebessüm vardý. Beni görünce sevindi ellerini birbirine vurarak alkýþ tutmaya baþladý, sonrada sandalyeden kalkmak için hamle yaptý, ama olmadý. Gücü yetmedi... Onun karþýsýnda yaþadýðým mahcubiyetin tarifi yoktu, o an yüreðimde hissettiðim sýzýyý anlatmama cümleler yetersiz kalýr. Hissettiðim þey acýma deðildi, ben sadece gencecik özürlü bir insanýn yaþama sevinci karþýsýnda ezilmiþtim. Saðlýðýmýz yerindeyken çoðu zaman elimizdekilerin kýymetini ne yazýk ki bilemiyoruz. Yeri geliyor bitmek tükenmek bilmeyen egolarýmýzý tatmin etmeye uðraþýyoruz. Ama o kadar doyumsuz yapýlarýmýz var ki, asla hiçbir þeyle yetinmiyoruz. Hep daha fazlasýný istiyoruz. Gözlerimizin önünde yaþanan acýlara, çaresizliklere kayýtsýz kalýp, adam sendecilik yapýyoruz. Ve mutluluðu hep farklý þeylerde arýyoruz. Oysa çoðu zaman mutluluk, aldýðýmýz nefeste, tenimizi ýsýtan güneþte, küçük bir kedi yavrusunun sevimliliðinde, bir kuþun kanadýnda ve en önemlisi sýcacýk bir tebessümde varoluyor, biz bunu bilemiyoruz. Þimdi Dostum için Rabbimden diliyorum ki! Yaprak yeþili gözlerine sonbaharý hiç göstermesin. Hayat ýþýðý her zaman yolunu aydýnlatsýn, Ve güzel yüzünden tebessüm hiç eksik olmasýn…
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Nilgün SARIGÜL, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |