ellerinin sýcaklýðýný özlüyorum... uyandýrmaya kýyamayan saçlarýmý... çarþafýmýn kýrýþýklýðýndan ütülenmiþ bir bahar sabahýna uyandýrýþýný... en mahmur yerinden öpme gözlerimi... kara gözlerime kahvaltýlýk bir hediye ama... öpme, bir düþ yorgunuyum, hayýr rüya deðil... rüyalarýmý istimlak ettim... bir gecelik düþ kondurdum... öpme, beden ruhdan önce gelirmiþ... gelsin, gözlerim henüz gelmedi... eski bir kýzýlderili inanýþý iþte... hep korkar(d)ým...



ellerinin sýcaklýðýný özlüyorum... kahveyi sevmediðimi biliyorsun... çaydanlýðýn buharýnda sabahýn yedisinde uyanmýþsýn... hazýrladýðýn kahvaltý basit, ama duygulu... daðýnýk saçlarým var... dün geceden kaybolmuþ kravatým, iç çamaþýrlarým...



ellerinin sýcaklýðýný özlüyorum... saçlarýmý kurutmayý öðretmiþtin ayna karþýsýnda... düðmelerimi iliklerdin gömleðimin karþý kýyýlarýnýn... karþýmda yarý çýplak bir bahar yapraðýsýn her sabah...

en çatlak öyküsünden öpme dudaklarýmý... benim öykülerimin elmalarý çalýnmýþ hep... topla saçlarýný git benimkilerden...


... posta kutularýmýn zemin kat karanlýðý... iki anahtarý vardý sanýrým... kapýcýya vermemiþtik... biri bende hala...



ellerinin sýcaklýðýný özlüyorum.. .mektuplarýný yazdýðýn kalem, kýzýnýn ilkokullu kalemi... bir yüreðin uçurumlarýnýn kenarlarýnda sýnanmýþ korkularýyla ürkek...

cümlelerinin soðukluðunu anlýyorum...