bu sabah gelirken çevreme bi baktýmda bu hayatýn bir parçasý olduðunu bilmek ne kadar güzel bir duygu aslýnda bizi üzen þeylerin bile bu hayatýn olmazsa olmazlarýndan olduðunun bilincinde olmak budenli yaþama baðlý olmak diyorum o kadar mutlu ediyorki insaný
yalnýz olan bir insanýn bile mutlu olabileceðini vurguluyor sanki herþey
kýþ ortasýnda çýkan bir kardelenin güzelliðide buna bir örnek olsa gerek
her sabah ayný saatte bir kýz çocuðu görüyorum biraz bana benziyor ve her sabah okula geç kalýyor bana þu soruyu soruyor(öðretmenler zili çaldýmý abla)
bende sen yinemi geçkaldýn cevabýný veriyorum
hersabah bana sorduðunun bilincindemi hiç bilmiyorum
onun gibi küçük bir bedeni düþünüyorum bazen hep öyle kalsak diyorum hayat iþte ozaman gerçekten bayram olurdu
bütün mutluluðumuzun küçük bir bebeðe yada geç saatlere kadar sokakta oyun oynamaya baðlý olduðu bir yaþam...