Bazý þeyler var. Hiçbir dilde karþýlýðý yok. Anlatamýyorum. Hep övündüðüm Türkçe bile yeterli deðil þimdi. Ben bile neler hissettiðimi bilmiyorum. Bilmiyorum deðil. Anlatamýyorum. Anlamýyorum. Eskiden anlardým mý? Onu sorsan yine cevap yok. Her þeyde onu bulmaya çalýþýyorum. O her þeyde var. Ama her þey onda yok. Anlatamýyorum iþte ama anla sen ben senden bunu bekliyorum. Þimdi çaresizim. Kime sýðýndýðýmý da bilmiyorum.
Sadece haykýrmak istiyorum. Baðýrmak istiyorum seviyorum seni diye. Ama sevdiðimden de emin deðilim ki. Nedir nasýl olunur aþýk kim anlatabilir ki bana ben bile ne olduðunu bilmezken. O yoðun duygularý yaþayýp da kendinden duygularýndan emin olmayan birine kim yardým edebilir ki. Sevdiði kiþi mi. Hiç sanmýyorum desem ne dersin.
Yokluðunu istemiyorum. Ama görünce de hiçbir þey ifade etmiyor bana. Böyle bir þey var mý. Yoksa ben mi bilmiyorum bu duygunun dilde bir karþýlýðý var da. Ama varsa da merak ediyorum. Öðrenmek de istiyorum. Ne olur biliyorsan söyle.
Þimdi bir þeyi baðýrmak ama hissederek baðýrmak istiyorum. Seni seviyorum adýný bilmesem de nasýl bir sevgi olduðunun. Yine de seni seviyorum adýný yazamasam da. Seni seviyorum yanýmda olduðunda seni hissetmesem de. Seni seviyorum tüm sýralarý adýnla doldurmaktan üþenmeden. Seni seviyorum gördüðümde baþýmý baþka yöne çevirsem de. Seni seviyorum konuþurken senle kýpkýrmýzý olurcasýna. Seviyorum seni delicesine. Ve belki bir gün sana söylerim seni sevdiðimi her þeyi kaybetme pahasýna. Belki o zaman evet dersin diye. Ama emin de deðilim o zaman mutlu olacaðýma ve istediðim þeyi bulacaðýma.
Yine ben seni çok seviyorum hem de çok sen bilmesen de. Seni seviyorum…
Funda
22 kasým günü 2005