Zorla sev diyemezsin ki


Her sevdiðin sevecek diye aðlýyorsun ama zorla herkes herkesi sevemez ki!
Sýrf iyi bir insansýn, aþýksýn, hayatýnýn anlamý o diye, o seni sevemez ki! Her þeye hükmedilebilir belki, her þeye sahip çýkabilirsin, belki bir gün dünyanýn hakimi bile olabilirsin ama bir kalbe hükmedemezsin ki. Her gece dua da edebilirsin, ona þiirlerde yazabilirsin, hýçkýrarak saatlerce aðlayabilirsinde ama beni sev diyemezsin, sen sev desende o istese de zorla sevemez ki!! Kalbi insanýn söz dinler mi hiç! Hafýzasý durur mu insan yüreðinin ve bir kalp boyun eðebilir mi o asilliðiyle?

En çok sevgisi karþýlýksýz olup, sevdiðini elde edebilmiþ ama kalbindeki sevgiyi kazanamamýþ insanlara üzülürüm. Sevilmeyeni yanýnda tutmak kadar acý ve hüzünlü bir þey yoktur. Sýrf sen seviyorsun diye acýyýp terk edilememek hele en hazini en acýsýdýr. Zorla kimse kimseyi sevemiyor, ancak seveni bulduðunuz da mutlu olabiliyorsunuz. Bir de bizi sevipte bizimde sevdiklerimiz vardýr ancak haberdar deðilizdir. Kalbimizde bir taþ, boðazýmýzda bir yumruk oluþur da sevdiðimizi söyleyemeyiz. Kalp kýrýklýklarý aptalca gururlar hakim olur bütün duygularýmýza, küçücük bir hatayý bile büyütür devasa bir kabusa çeviririz. Bu eþimiz, sevgilimiz, annemiz, kardeþimiz hatta kendimiz bile olabiliriz. Çok sevdiðimizden kýrýlmýþ kalbimizin, ya yine yaklaþtýrýrsam yine kýrýlýrsa diye korku ve panikle mesafeleri koyarýz. Mesafeler önümüzde koca bir dað olur, daðlarda ki soðuk karlar kalbimizi üþütür yine yalnýz kalýrýz da sevdiðimizi anlatamayýz. Ta ki bir gün onlarý tamamen kaybedip gittiklerinde ancak seni çok seviyorum diyebiliyoruz. Ama neye yarar o bizi duyamadýktan ya da geçen o sevimsiz vakitlerden, yýllardan sonra. Yakýnlarýnda olduklarýnda affedebilmek ne mümkün, kaybettiðimizde kendimizi affedebilmek kadar imkansýzdýr. O kadar vakit azdýr ki zorla sevdiremesek bile kendimiz sevdiðimizi ortaya koymalýyýz. Kim bilir belki o da koyamayanlardandýr. Belki sizin kadar, sizin için acý çekiyordur. Onun da boðazýnda acý veren bir yumruk vardýr. Belki sadece biraz gururunuz incinir, utanýr acý çekersiniz incindiðiniz de ama , kaybettikten sonra, geç kaldýktan sonra söylemekten iyidir. O kahredici piþmanlýðý yaþayýp, çaresizce gözünüzden yaþlar dahi akmamaya baþladýðýnda piþman olmaktansa…. Göz yaþlarým neden akmýyor demektense, duygularýný kendine küstürmeden sevdiðini söyle. Ama sever ama sevmez, dilinden o sözcükler dökülsün yeter. Yeter ki için de bir zehir kalmasýn. Belki çok sevilir belki karþýlýk bulamazsýn. Olsun sevildiðini bilmekte, sevdiðini söylemekte güzel. Sevgini tek baþýna yaþamakta… Sevilmiyorsan da zorla sevdiremezsin, sevmiyorsan da zorla sevemezsin….