Hiçbir kýþ sonsuza dek sürmüyor, hiçbir ilkbahar uðramadan geçmiyor. -Hal Borland |
|
||||||||||
|
Belki de çok þey istiyorum zamanýn acýmasýzlýðýndan. “Yaþ otuz beþ yolun yarýsý eder” diyen þairin bile bir sene sonra terk ettiði þiirini düþündüðüm zaman aslýnda beklentilerimin denize yaðan bir yaðmur damlasý kadar kifayetsiz, havasýz bir odada ciðerlerindeki nefesin bitmesini bekleyen bir canlý kadar çaresiz kaldýðýný anlýyorum. Kabullenemiyorum tükenmiþliðin çaresizlik kokusunu, ‘‘o küçük serzeniþlerin, asýl duygularýn üzerine sývayarak avuttuðu anlarýn geçiþtirici huzurunu istemiyorum.’’ Ama unutuyorum bazen þairin terk ettiði þiirinin hikâyesini, yeni yeni þiirler yazýyorum hayata mürekkebimin ucu ucuna yeteceði, yeni yeni deðerler veriyorum anlamsýzlýðýma, duygularýmýn yetiþtiði kadar. Aldýrmýyorum kimseye, insanlarýn kabullenmiþliðine, doðanýn terkedilmiþliðine, geçmiþin bitkinliðine, geleceðin o pas kokulu beklentisine, aldýrmýyorum… Kendi deðerlerimle anlam katýyorum hayata, geçmiþimin deðerleriyle. Etiðin bile modernlik anlamýna geldiði zamanýn akrebi ile yelkovaný arasýndaki farký göremeyen insanlara kýrgýnlýðýmý dile getirmek bile istemiyorum. Düþüncelerimde doðrulanýr gibi oluyorum bazen, tam buldum galiba derken kaybettiðimi, aynanýn karþýna geçtiðim zaman bakamadýðým yüzümden anlýyorum. Ve aklýma yalnýz kalan þiir geliyor. Terkedilmiþliðin þiiri, hayatýn þiiri, gerçekliðin þiiri. Yanlýþ anlamayýn ölüm deðil benim korkum o zaten aþikâr, benim derdim þair deðil terk edilen þiir, umursamýyorum þiirini terk eden þairi. Terk ediyor düþünceler duygularýný, geçmiþlerini, geleceklerini, nefretlerini, öfkelerini, sevinçlerini, sevdiklerini, sevildiklerini, çocukluklarýný ve ne yazýk ki en sonunda kendilerini bile terk ediyorlar. Ben ise aldýrmýyorum, derinliklerde terkedilmiþliðin gerçek öyküsünü sýðdaki düz taþlarýn yalan sevdasýna tercih ediyorum... Belki de bu yüzden hep kaybeden ben oluyorum… Ama biliyorum ki kaybetmek bana kazanmaktan daha çok þey kazandýrýyor. O kadar çok cebim var ki; ama bir tanesi düþüncelerimi sürekli meþgul eder. ’’Elinde elma þekeri yerken tozpembe dünyasýnda, saklambaç oynayan çocuðun, çim lekeli pantolonun cebi… Merak ediyorum, acaba orada hangi terkedilmiþliði bulacaðým …’’
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © kazým, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |