Bu gün "23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramý" kimimiz çocuklarýnýn , kimimiz torunlarýnýn bu bayramýný kutluyoruz.Ama bu bayramý hissetmeyen o kadar çok yavrumuz var ki içimizi acýtan.Ben bu gün bu utancý yaþadým ve 16 yaþýndaki son çocuk bayramýný geçirmekte olan kýzým sevgili Ýzlemden özür dileyerek bu gün onu Babasýyla býraktým ve kimsesiz birkaç çocukla geçirmeye karar verdim.Bana huzur veren tüm çocuklara sonsuz teþekkürler. 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramýnýz kutlu olsun. Sizi seviyorum.


Tüm Çocuklara Teþekkürler

Sevgi obezi doyumsuz yüzlerden
kaçýyorum koþar adýmlarla
mutluluktan uçmak arzusunda
dokunma þevkim
siz bahar tomurcuklarýna

gülümsemeler ki duru
bakýþlar ki salkým söðüt
yeþilde yýkanýyor ruhum

ah çaresizliðim
ne kadar derman olur ki yaralarýnýza

hangi rüzgarým yön verebilir yarýnlarýnýza

o kocaman boþluðunuza
hangi yüzümü sürsem
ki kanat çýrpsýn sinenizde

gövdem en ulu daðým
týrmanýn tepelerime
sizin yoksunluðunuzdan çoktur
benim yetememe yoksulluðum
gülüþlerinizi serin eteklerime

ey yoksulluðunu unutmuþ yüzümüz
hangi ressam çizebilir ki suretimizi
ve hangi el açmamýzda düþer avucumuza huzur
solarken tüm çiçekler.


23/Nisan/2006

Figen Yarar