Oruç bir kiþinin iradesine sahip çýkarak bedenen ve ruhen tüm yanlýþ hareketlerden uzak durmasýdýr. Ýslam’ýn beþ þartýndan biri olan bu kuralý daha uzun bir süre yapabilecek konumunda iken yalnýzca bir ay yapýyoruz bu da dinimizin bizi ne kadar az zorladýðýnýn bir göstergesi olsa gerek.

Oruç tutma kavramý kiþiden kiþiye deðiþik olarak algýlanýr. Bir bölümde yapamam korkusu öne sürülerek yapmak düþünülemiyor. Diðer bir bölümde ise kendini yaparýma inandýrmýþ insanlar var. Üçüncü bölüm ise benim hiç anlamadýðým doðal olarak da beni anlamayan, oruç tutmayý bir eziyetmiþ gibi gören veya orucun anlamýný kavramakta güçlük çeken daha doðrusu çekmek isteyen topluluk. Toplumda karýþýklýklar hep bu yüzden çýkýyor. Ýnsanlarý dinden ayýran sebeplerden en önemlisi de bu zaten. Kimse ne zaman kimi dinleyeceðinin farkýna varamýyor. Zamanla bu öyle büyük boyutlara ulaþýlýyor ki bir karýþ boydan iki elle ölçülmeyecek boyutlara geliyor.

Aslýnda bu özel günler bir aynayla insanlara yansýtýlýyor gibi. Bazýlarý bu aynadan faydalanmak için aynayý ortalayýp onunla beraber hareket ediyorlar. Bazýlarý ise aynanýn kýrýk bir köþesinde gizleniyor. Çünkü onlar kendilerine bakmaktan korkuyorlar. Ve çünkü kendilerini o kadar çok büyük görüyorlar ki aynaya sýðmamaktan korkuyorlar.