KÖRELEN GAMZELERÝMÝZ
Umutlarýn sonu
Ýçimizdeki çocuða öykünür hep
Onun mutlarýna dilencidir yürekler
kendini bile yaþamak çok gelir hüzünlerde
Acýdýr baþtan baþa tenin
Dokunmak korkutur sevgileri
bulaþmasýn ayrýlýk
Armonilere yasak ömür
Her þey tesadüfen orada
Ve üflesen daðýlacak
Yalnýz ruh ve acýlar kalacak
Kanatlarý mutluluklara takmýþ yaþam
Uçup giderler kolayca
Beþ gökyüzüne ise bir bizedir gülümsemeleri
Düþlerde bile siyahlara rastlanýyor artýk
Duyanlar yakýþtýramýyor umutsuzluðu gençliðe
Oysa her gün genç bir ölüme doðuyor güneþ
Yanda kavga, arkada yalan, önde göz yaþlarý
Sýkýþtýrmýþ hüzün
Gamzelerimiz körelmiþ
Gülücüklerin eline dokunamýyor yaþam...